Ekonomia gerraostean
-
Gerraostean beraiek goserik ez, baina ingurukoek bai
Jabier Lazpiur Ibarra (1934) Bergara
Gerrosteko gosea. Osaba bat okina zuten eta beste bat harakina; goserik ez zuten pasatu. Eskolan baziren bera baino okerrago zeudenak. Militarrak egon ziren Bergaran, eta kapitain batek odola batzen zuen (hiltegian), egosi eta soldaduei emateko; tuberkulosirik ez zuten izaten hala.
-
Gibela, tuberkulosia zutenentzat; errazionamendua
Jabier Lazpiur Ibarra (1934) Bergara
Gibel bila joaten ziren tuberkulosia zutenak, harategira. Errezeta egiten zien medikuak. Gaixoek lehentasuna zuten. Residentzian tuberkulosoentzat tokia jarri zuten, ospitalean. Errazionamenduan ere ematen zuten garai batean: ez zen libre nahi zenuenari saltzea. Ogia ere saltzen zuten beraiek harategian, Bonbuluko osaba okinak egina.
-
Estraperlo garaia eta telefonoa
Asuntxi Gallastegi Gabilondo (1933) Bergara
Telefonistak emakumeak izaten ziren. Barrutin telefonorik ez zuten. Estraperlo garaian nola ibiltzen ziren, inspekzioa zetorrenean. Bere amonak ogia egiten zuen; atzeko biltegia irinez beteta zutela, Bonbulukoena. Kontrol zorrotzak izaten ziren.
-
12 urtetatik txanponen bilduma egiten
Lorenzo Laskurain Gabilondo (1931) Bergara
Errazionamenduko tabakoa hartzen zuen, tranpa eginda, 17 urterekin, lagun batekin txanponengatik trukatzeko. Txanponen bilduma egiten du 12 urte zituenetik; osaba-izebek Argentinatik bidalitako txanponekin hasi zen.
-
Gerraostea: errazionamendua eta kupoa
Lorenzo Laskurain Gabilondo (1931) Bergara
Errazionamenduko tabakoa gezurretako paperekin hartu, eta Belgikako txanponengatik trukatzen zuen. Ogi gogor borobila. Goserik ez zuten pasatu. Etxe ondoan hirin lantegia zegoen. Kupoak bertan entregatzen zituzten baserritarrek. Nagusiak kanpokoak ziren. Langileak Bergarakoak; mutikotan, haiei jatekoa eramatera joaten zen.
-
Aita, ehun lantegiko arduraduna
Lorenzo Laskurain Gabilondo (1931) Bergara
Lantegiko arduraduna zen aita, eta bertan bizi ziren. Errotak eta okindegiak. Kontrabandoko ogi zuria. Bi anai ziren.
-
Frankismo garaiko lan-giroa
Antonio Irazola Altuna (1924) Bergara
Otsein-en lan egiten zuen eta greba batean etxera bidali zuten. Ordurako kooperatiba bateko bazkide zen. Frankismo garaiko lan-munduko giroa.
-
Gerraostea Bergaran
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Centro Republicanoa Bergaran (Casino Republicano). Gerraostean, bertako altzairu eta arropak herriko plazara eraman zituzten eta su eman zioten guztiari. Auxilio Social; behar gehien zuen jendeari jaten ematen zioten bertan.
-
Gerra osteko egoera Bergaran
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Errazionamendua; estraperloa gerra osteko urteetan. Poliki-poliki egoera normaltzen joan zen. Auxilio Social; falangeko emakumeak egoten ziren bertan.
-
Gerra ostean baserrietara lanera
Mariano Martínez Estévez (1923) Bergara
Gerra osteko gosea ez zuen nabaritu Marianok. Aitajaunarekin baserririk baserri ibiltzen zen lanaren truke jatordua eta diru apur bat jasoaz. Babarrunak eta ogia ekartzen zuen baserritik etxera kalean ogirik ez zegoenean.
-
Baserritarren lagun
Mariano Martínez Estévez (1923) Bergara
Baserri inguruetatik urrun oiloren bat txitatzen aurkitzen bazuen, baserritarrari esaten zion. Honek gero arrautza batzuk ematen zizkion etxerako. Ondo konpontzen zen baserritarrekin. Horri esker bere etxean ez zuten goserik jasan. Baina errazionamendu garaian bergarar askok estutasunak bizi izan zituzten.
-
Gerra ondorengo urteak, gogorak baserritarrentzat ere
Luis Aranzabal Gabilondo (1922) Bergara
Gerra ostea. Harria; haizea; siketeak. "Urjola". 3 bat urtetan ez zen ganorazko laborerik hartu. Gosea kalean batez ere. Urte gogorrak izan ziren.
-
Dendan lanean, errazionamendu garaian
Pilar Azkarretazabal Bengoa (1924) Aretxabaleta
Baserritarrak zirenez, etxean ganaduak eta soroak zituztela, ez zuten goserik pasatu. Senarra izango zenak taberna eta "ultramarinos" denda zuen. Pilarrek ere urteetan jardun zuen etxeko dendan lanean. Errazionamendu-liburuxkarekin etortzen ziren bezeroak gerra ostean.
-
Errazionamenduko olioa jasotzean, purrustadak
Migel Ansa Goenaga (1937) Andoain
Zalgurdiarekin asko ibilitakoa da Migel, baita kalera joateko ere. Errazionamenduko jeneroa jasotzean, olio asko tokatzen zitzaien, senide asko zirelako etxean; eta herriko emakumeak purrustaka egoten ziren, dena eramango zuen beldurrez. Gerra ostean, olio gutxiago zegoenean, txerriaren gantza erabiltzen zuten sukaldean aritzeko.
-
Gerra osteko errazionamenduaren astindua
Martin Aranburu Artano (1926) Andoain
Gerra ostean, baserriko jeneroa alondegian entregatu eman behar izaten zuten. Hori astindu ederra izan ohi zen beraientzat. Inguruko errotak itxita egon ziren garai hartan, eta ezkutuan joan behar izaten zuten Itsasondoraino.
-
Astegunetako otorduak
Maria Angeles Amenabar Lasquibar (1940) Andoain
Astegunetako otorduak: haragi zopa, babarrunak edo garbantzuak eta haragi egosia. Postretarako fruta, baldin bazen. Meriendatzeko ogia eta txokolatea. Ogi zuririk eta oliorik ez zen izaten.
-
Txerria isilka hiltzeko komeriak
Mari Karmen Ansa Zinkunegi (1937) Andoain
Gerraostean txerri bakarra hil zezaketen, baina bi ere hiltzen zituzten. Aitak kontatzen zuen pasadizoa, txerria isilka hiltzeko komeriak: mazoarekin jo zioten buruan, garraxirik ez egiteko; erretzen ari zirela, alarma faltsua izan zuten: Guardia Zibila zetorrela pentsatu zuten, baina ez, Antonio Mari zen, burutik zakua jarrita.
-
Txerriari bizarrak erretzeko lanak
Mari Karmen Ansa Zinkunegi (1937) Andoain
Lasto balekin erretzen zitzaion ilea txerriari. Lastoa nola prestatzen zuten: gariaren sustarra zen. Garia jotzeko modua. Txerriaren azala nola erretzen zuten. Isilka ibili behar zutenean (txerriak hiltzeko debekua zegoen gerraostean), ezin lanak ondo egin.
-
Gerra osteko gosearen aurka estraperloa eta baserriko jeneroa
Angel Amenabar Lasquibar (1932) Andoain
Gerra ostean, garia egiten zuten etxean, gari-sail handiak lantzen zituzten. Beraiek kontrabandoan ibiltzen ziren etxeko artoa eta garia Zizurkilgo errotan ehotzeko. Etxean ez zuten goserik pasa, bai baitzuten jateko nahikoa.
-
Errotatik bueltan "guardia zibilak" bidean
Angel Amenabar Lasquibar (1932) Andoain
Errotara ezkutuan joaten ziren. Orduko errota batzuk aipatzen ditu. Behin, irinarekin etxera bueltan zetorrela, beldurra pasa zuen guardia zibilak ikusi zituela uste baitzuen.