Olioa, gutxi eta garesti
Hizlaria(k): Pilar Tolosa Amondarain (1935) Herria: Amasa-Villabona (Gipuzkoa)
Errazionamendu garaian, olioa urria eta garestia zen. Etxean bizi ziren pertsona kopuruaren arabera hainbeste olio jasotzen zuten. Olio asko zuten familiek, saldu egiten zuten. Zerriaren koipea ere erabiltzen zen sukaldean.
Informazio gehiago: Olioa, gutxi eta garesti
Ekonomia gerraostean
-
Gerra osteko gosea
Luziano Arenaza Aginagalde (1930)
Eskoriatza
-
Eskola bukatu orduko lanera
Mertxe Larrarte Zuzaia (1933)
Hondarribia
-
Francok gerrako gastuak ordaindu behar zituen
Joxepa Artola Artola (1930)
Lizartza
-
Txerri-hiltzearen inguruko kontuak
Felix Olaizola Alkorta (1928)
Zestoa
-
Gerraosteko gosea
Xabier Aierdi Aldasoro (1924) Jose Azpeitia Otaño (1924) Jose Agustin Etxabe Olaskoaga (1924) Antonio Larrañaga Larrañaga (1931) Iñaki Murua Arregi (1926)
Zarautz
-
Galeperren bila
Joseba Mirena Agirre Mugerza (1935)
Mutriku
-
Euskara debekatua eta errotak itxita
Inazio Zubiarrain Otxotorena (1929)
Hernani
-
Arbia; errotan ogirik ez zen falta, gose garaian
Bixenta Arregi Arregi (1937) Maria Isabel Arregi Arregi (1931) Maria Pilar Arregi Arregi (1943) Juana Beitia Ugarte (1936) Mahai-ingurua Oñatin 2 ()
Oñati
-
Baratzea eta etxeko janaria
Kontxa Intxausti Peña (1919)
Ormaiztegi
-
Errazionamendu garaiko estraperloa
Francisca Seberiana Larrañaga Zubiaurre (1922)
Azpeitia