Ekonomia gerraostean
-
Gose garaia
Joxe Antonio Bereziartua Elustondo (1929) Juantxo Bereziartua Elustondo (1924) Donostia
Goserik ez, baina aserik ere ez. Zortzi urtetik 22ra nahiko ogirik ez zuen izan etxean Joxe Antoniok. Jendeak gosea pasatu zuen, baserrian patata eta babarruna bazuten. Txerria. Txekorra parte eman gabe nola hil zuten. Arrazionamendua. Kategoriaren arabera, arrazioak ezberdinak. Kupoiak, kartila. Edozein dendatara. Egian hiru denda zeuden.
-
Bilbora ikastera; politikarako harra piztu zitzaion
Jose Luis Alvarez Enparantza (1929) Donostia
Pianoa ikasteko gogoa zuen, baina aitak ez zion utzi. Ingeniaritza ikasi zuen, Bilbon. Errazionamendu kartila zuten. Emakume batzuek estraperloko ogia saltzen zuten. Politikarako kezka 17 urterekin piztu zitzaion. Ekin taldea. Kartzelako egonaldiak. Martutene.
-
Gerraosteko gosea
Jose Inazio Urdanpilleta San Sebastian (1913) Donostia
Gerraosteko errazionamendua. Ogi txarra eta boniatoak.
-
Erbesteratutako haurrak
Jabier Amunarriz Andonegi (1924) Donostia
5.000 haur joan ziren itsasontzian kolonietara, guraso gabe. Arreba baten seme-alabak Belgikara joan ziren. Baina miseria gerraostean etorri zen, errazionamendua. Gosea. Eskerrak aita iaioa zela arrantzan.
-
Makiak
Jabier Amunarriz Andonegi (1924) Donostia
Europako gerra bukatu ondoren, makiak ibili ziren. Nafarroako kontrabandistak eta Oiartzungoak.
-
Beheko sua; gerra ostean, boniatoa
Roxita Azurza Insausti (1922) Donostia
Beheko sua nolakoa zen: neskamea, lurrezko eltzeak, laratza. Bakoitzak bere plateretik jaten zuen. Gerra ondoren boniatoa erosten zuten Antiguan. Errazionamendua.
-
Errazionamendu kartila
Roxita Azurza Insausti (1922) Donostia
Errazionamendua, ezer baino hobeto. Kartila bakarra, familiako. Kupoiak.
-
Tela gutxi, gerra ostean; tela motak
Miren Azkarate Urkiola (1929) Bergara
Tela denda Barrenkalen jarri zuten. Oso txikia zen. Ez zuen izenik. Tela erosi eta saldu egiten zuten. Gerra ostean zaila zen tela lortzea. Durango aldetik joaten zitzaizkien erostera, gero baserrietan saltzeko. Tela motak aipatzen ditu.
-
Estraperloa
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Estraperloan ere ibili izan ziren. Berastegin kontrabandista ugari izan ziren. Baina lan gogorra dela esaten du. Merkantzia nola lortu eta banatzen zuten azaltzen du. Diru pixka bat egin zuen horrela. Estraperloan zer eramaten zuten azaltzen du.
-
Estraperloko anekdota bat
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Behin estraperloko erloju batekin lagun bati gertatutakoa kontatzen du.
-
Estraperloko merkantzia gainean
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Merkantzia gainean nola eramaten zuten azaltzen du. Motxila, sokarekin lotuta, eta makila erabiltzen zuten. Bidaia bakoitzean 25 kilo eramaten zituzten, baina asko nekatzen zuen.
-
Estraperloko bidea
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Berastegi ingurua ondo ezagutzen du. Estraperloan zer bide egiten zuten azaltzen du. Leku batzuk besteak baino arriskutsuagoak ziren, guardiak egoten baitziren.
-
Polizia eta nagusiak estraperloan
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Mikelete eta guardia zibilei buruz hitz egiten du. Kontrabandisten artean ez zegoen lehiarik. Nagusiak maneiatzen zuen dirua, eta zintzo ordaintzen zien lana.
-
Merkantzia babesteko moduak
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Ardorik ez zuten eramaten kontrabandoan. Merkantzia ondo bilduta eramaten zuten apur ez zedin.
-
Estraperloan poliziarengandik ihesi
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Mikeleteak eta guardia zibilak non egoten ziren azaltzen du. Inoiz ez zuten arazorik izan guardia zibilarekin, baina beste batzuek bai. Arriskurik ez izateko, biderik zailena hartu behar izaten zuten.
-
Estraperloko bideko auzoak eta minak
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Plaza "arriskutsu" horietako batean, trena ez zebilen beraiek estraperloan zebiltzanerako. Inguruko auzo batzuk aipatzen ditu, eta mina batzuk zeudela azaltzen du. Han kanpotarrek egiten zuten lan gehienbat. Hala ere, mina horiek gerra denboran itxi ziren.
-
Kontrabandoa eta gero, fabrikara
Jose Julian Garciarena Arregi (1929) Berastegi
Kontrabandoan urte t'erdi inguru egin zuen. Hori utzitakoan, Arrosi fabrikan sartu zen lanean 27 urte zituela. Han 17 urte eman zituen.
-
Udan Hernanira eta 17 urterekin okin
Xabier Isasti Etxeberria (1928) Donostia
Aita donostiarra zen, eta ama Hernaniko Lastaola baserrikoa. Hara joaten zen udan. Ganadua uztarrian lotzen, segan... denetik ikasi zuen. Gero okin lanetan hasi zen, 17 urterekin; gose denbora zen. Etxerako egunero kilo bat ogi har zezaketen okinek. Zabaleta kalean zegoen okindegia, Grosen; orain Casa Galizia da. Ormazabal zen nagusia. Errazionamenduko ogia nolakoa zen. Errotak prezintatu egin zituzten; Nafarroara joaten ziren, gauez, Lastolatik.
-
Gose garaia
Xabier Isasti Etxeberria (1928) Donostia
Gose garaia. Ama negarrez, ez zuelako umeei zer eman. Seboa hartzeko ilaran. Oliorik ez zegoen. Babarrunari esnegaina botatzen zioten. Esnea partitzen ere ibili zen izebarekin, etxez etxe, txantxilarekin.
-
Gerra garaian janaria lortzeko egindakoak
Lucio Lizartza Esnaola (1932) Berastegi
Gerraostean, ez zeukaten ogirik jateko ere. Olio eta azukre gutxi zuten. Etxe batean eta bestean ibiltzen ziren lanean janariaren truke.