Ekonomia gerraostean

  • Joxe Mari Lertxundi Errotak ezkutuan lanean eta kontrabandoa

    Joxe Mari Lertxundi Zuloaga (1932) Aia

    Gerra ostean, errotak itxita egon ziren eta horregatik kontrabandora jo zuen jende askok. Guardia zibilekin askotan tratua izaten zuten errotariek, inspektoreek ikus ez zezaten errotek gauez lan egiten zutela.

  • mertxe birto Perico anaia, ogi bila Hendaiara

    Mertxe Birto Sorondo (1929) Hondarribia

    Perico anaia joaten zen ogi bila Hendaiara. Meningitis harrapatu zuen hiru urterekin, eta gorreria geratu zitzaion. Behin harrapatu egin zuten. Karabineroak eta garitak. Alabak anekdota bat kontatzen du osabari buruz.

  • Lourdes Sorondo Txirlak, almejak, muskuiluak eta angulak

    Lourdes Sorondo Iriazabal (1931) Hondarribia

    Txirletara joaten zen, itsasbeheran; behatzarekin edo koilararekin. Almejak hartzea zailagoa zen; lauhortzekoarekin. Txirlak nola presatzen zituzten. Muskuilutara anaia-eta joaten ziren. Angulak kontrabandoan Donostiara eramateagatik hamar duro ematen zizkieten.

  • Mertxe Larrarte Txerriaren odola hartzen

    Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Hondarribia

    Gerra ondoan parte eman behar zen udaletxean, animaliaren bat hiltzeko. Txerria erosten zuten. Errazionamendua ez kentzeko, isilka hiltzen zuten txerria. "Txerristegia". Mailuarekin jotzen zioten buruan. Porronean hartzen zuen odola.

  • Mertxe Larrarte Txerria isilka erretzen

    Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Hondarribia

    Sua ematen zioten txerriari, baina urrutitik ez ikusteko, bidoi bat erabiltzen zuten. Zizeroak ibiltzen ziren. Laranjak edo ardoa Irundik ekartzeko, ordaindu beharra. Txerria garaje barruan garbitzen zuten gero. Artoa kentzen zieten.

  • Mertxe Larrarte Gerra ostean, diru gutxi eta errazionamendua

    Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Hondarribia

    Etxean beti zuten pilotaren bat, aitak ekarrita, baina ez zen normalena. Ez zegoen dirurik, eta gerra ondoan diruarekin ere ezin erosi. Errazionamenduko azukrea. Goizaldean jartzen ziren ilaran, haragia erosteko.

  • Mertxe Larrarte Txekorrak isilpean hiltzen, etxean

    Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Hondarribia

    Txekorra isilpean etxera eraman, hil eta partitu egiten zuten fraide eta mojekin. Haiekin harreman ona zuten. Gurutzeko mojekin ibili zen, baina denbora gutxian. Anaietako batek batxilerra egin zuen.

  • Mertxe Larrarte Eskola bukatu orduko lanera

    Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Hondarribia

    Lehen, Jaunartzea egin orduko lanean hasten ziren. Mutilak peoi, neskak neskame. Hasieran ez zuten kobratzen. Errazionamenduko tabakoa trukatu egiten zuten.

  • Fermin Larrarte Bisigua Hendaiara eramaten, ezkutuan

    Fermin Larrarte Zuzaia (1927) Hondarribia

    Bisigua eta atuna. Itsasoan saltzen zuten atuna arrantzaleek. Getaria eta Orioko bisigu dena Donostiara eramaten zuten kamioian, eta berak Hondarribira eramaten zuen. Guardia erosita egoten zen.

  • Fermin Larrarte Gabardinak egiteko plastikoa

    Fermin Larrarte Zuzaia (1927) Hondarribia

    Kamioi piezez aparteko kontrabandoa: gabardinak egiteko plastikoa. Hondarribiko jostunek egiten zituzten zirak. Donostiara eramaten zuen plastikoa, igeltsu artean ezkutatuta, kamioiarekin. Bufalo.

  • Fermin Larrarte Zapaten kontrabandoa

    Fermin Larrarte Zuzaia (1927) Hondarribia

    Zapatak ere eramaten zituen, Irungo lantegi batetik, bestaldera. Zaku batean eskumako hankakoak jartzen zituen, gabarran kargatu, eta bestaldera. Hurrengo bueltan, ezkerreko hankakoekin gauza bera egiten zuten. Subastan erosten zituzten guardiek kendutako zapatak.

  • Fermin Larrarte Bateletako tranpak

    Fermin Larrarte Zuzaia (1927) Hondarribia

    Bateletan eta gabarretan ere baziren tranpak. Pareta faltsua egiten zioten. Ogiak sartzen zituzten zuloan.

  • 353 Baserriko bizimodu gogorra

    Maria Josefa Txurruka Egaña (1913) Zarautz

    Baserriko lanak: 4-5 behi eta baratzeko lanak: porruak, babarruna.. Bizimodu zaila zen baserrikoa, baina kalean ere dirurik ez eta baserrira joaten ziren morroi edo neskame lanera. Garai txarrak ere pasatu zituzten: rekisak. Ogirik ez eta garagarra jaten zuten haren partez.

  • 353 Gerra garaiko eta osteko bizipenak

    Maria Josefa Txurruka Egaña (1913) Zarautz

    Gerra garaian, udaletxea bota egin zuten eta bertako paper guztiak erre. Plaza nola aldatu den. Gorriek Itziarren apaizari belarria moztu omen zioten. Alabak kontatzen du txikia zenean estraperloa pasatzeko erabiltzen zutela bera.

  • 353 Etxeko jeneroa ezkutatu beharra

    Maria Josefa Txurruka Egaña (1913) Zarautz

    Gerra denboran ez ziren plazara etortzen, etxeko jeneroa ere kendu egiten zieten eta. Etxea miatzera etortzen zitzaizkien eta dena ezkutatu egin behar izaten zuten. Errazionamendua. Beste gizon baten inguruko kontuak.

  • Juanito Gonzalez Behorrarekin errotara

    Juanito Gonzalez Camio (1934) Hondarribia

    Behorrarekin joaten ziren errotara. Goiko errota, erdikoa eta behekoa. Ibarlara joaten zen. Nafarroara ere bai, Gipuzkoan errotak itxita zeudelako. Irina ohe azpian sartzen zuten, ez hondatzeko.

  • Juanito Gonzalez Gabarrarekin hondar bila eta kontrabandoan

    Juanito Gonzalez Camio (1934) Hondarribia

    Almejak nola aldatu eta nola atera. Gabarran gauzak nola ezkutatzen zituzten, bestaldera pasatzeko. "Eltzetzuak". Hondarra ekartzen zuten ganaduaren azpitarako eta lurrarentzat. Baratzearentzat oso ona da.

  • Joxe Mari Arbelaitz Diru gutxi eta gose handia

    Jose Mari Arbelaitz Arozena (1932) Hondarribia

    Gose garaia zen. Aitak 10 pezeta irabazten zituen. Ama berdurak saltzera joaten zen Irunera. Ogia lapurtzen. Baserri handietan hobeto ibiltzen ziren. Taloak. Aitak txekor bat hazi eta hiltzen zuen urtero.

  • Juana Garmendia Entregatutako patatak eta orduko merkataritza

    Juana Garmendia Uzkudun (1924) Errezil

    Janaria entregatu egin behar izaten zuten herrian. Behin senarra konturatu zen entregatutako patatak usteldu egin zirela alondegian, eta alkateari bertsotan adierazi zion hori tabernan denen aurrean. Garai hartan, dendak eta tabernak bazeuden, eta zeintzuk ziren aipatzen du.

  • Arantxa Lasa Maiztegi Goserik ez gerraostean

    Arantxa Lasa Maiztegi (1925) Soraluze

    Arantxaren familiak ez zuen goserik pasatu gerraostean. Baserrian bazegoen zer jan, eta aitak, Logroñon desterratuta egon zenean, gauza asko bidaltzen zuen bertatik. Bera umea zeneko estraperlo kontuak esaten ditu (1938-39 urtetakoak).