Ekonomia gerraostean
-
Gerra-osteko egoera gogorra
Jesusa Sarriegi Aiestaran (1919) Beasain
Gerra osteko egoera oso gogorra izan zen. Kaletarrak, dirua bai baina janik ez. Soroan lan asko egiten zen.
-
Gerra-osteko egoera; garia eta artoa entregatu beharra
Manuel Iraola Goenaga (1926) Bidania-Goiatz
Gerra-ondorenean ogirik ez zegoen. Baserrian beti izaten zen jateko gehiago, baina gerra-osteko egoera nahiko txarra zen, garia eta artoa entregatu egin behar izaten ziren eta. Kartila batean markatzen zen zenbat kantitate ehotzeko baimena zeukaten eta hortik atzerakoa estraperloan eho behar izaten zuten. Errazionamenduko opilak. Estraperloan ekarritako zaku-irinak 1.000 pezeta balio zituen eta basoan lau zuhaitz handi botatzea 25 pezeta ordaintzen zen.
-
Txirrindularia estraperloan
Migel Mendiguren Larrea (1932) Beasain
Pataten inguruko kontuak. Lagun baten anekdota kontatzen du; Nafarroatik patata ekartzen zuen bizikletan. Txirrindulari lasterketetan ere ibiltzen zen.
-
Errazionamendu garaia
Sabina Arruabarrena Oiarzabal (1928) Astigarraga
Gerra ondorena okerrago izan zen: errazionamenduan 100 gramo azukre, ogi torta gogorrak... Ogi zuririk ez. Boniatoa patataren ordez. Olioaren partez esnegaina babarrunei, eta txerriaren gizena.
-
Arropak, besteek emandakoak
Sabina Arruabarrena Oiarzabal (1928) Astigarraga
Orain txorakeria asko dagoela dio. Bere jantziak beste batzuek emandakoak ziren. Ama Donostiara joaten zenean tratuarekin, batzuetan arropa ematen zioten, eta etxera poz-pozik. Perkalezko soinekoak. Berokiak, paper fabrikako mantekin eginak; tindatu eta josi.
-
Erregeen oparia: laranja eta goxokiak
Sabina Arruabarrena Oiarzabal (1928) Astigarraga
Urte zahar gauean ez ziren ateratzen. Urte berriari etorrera, karta jokoan; aspertzean, ohera. Erregeak joaten ziren etxera; oparia: laranja eta goxokiak. Panpinarik sekula ez du ezagutu. Lehengo jostailuak. Kartoizko panpinak izaten ziren.
-
Janari bila ibili, ostu edo trukatu
Roke Etxeberria Alkain (1928) Andoain
Fraideetan, 9etan sartzen ziren klasera. Roke, ordea, 7etan jaikitzen zen esne bila joateko. Morokila jaten zuten etxean. Errazionamenduan jasotzen zuten janaria banatu egiten zuten anai-arreben artean: Rokek gauerako gordetzen zuen, arrebak trukatu egiten zuen. Aitak baratzea zeukan, eta hango jeneroa jaten zuten. Eskola bukatutakoan, sagarrak ostera joaten ziren.
-
Zahatoa kendu mikeleteak
Tiburtzio Izagirre Arratibel () Ataun
Kontrabandoa aspalditik egiten zen Ataunen. Behin bazetorren bat Altsasutik zahato berria erosita. Bidean mikeletearekin topo egin eta tragoa edatera gonbidatu zuen, baina hala ere kendu egin zion zahatoa.
-
Altsasutik kontrabandoarekin
Tiburtzio Izagirre Arratibel () Ataun
Behin Laustierrekako batzuk Altsasutik bueltan zetozen han erositako gauzekin. Bidean mikeleteak irten eta dena kendu nahi izan zien baina batek ostikoz jo eta airean bota zuen. Udaletxera deitu zituzten arren, ez zuten zigorrik jaso. Izebak kontatzen zizkion horrelako istorioak.
-
Guardia zibilak etxez etxe sinadura eta txerriki bila
Martina Urretabizkaia Etxeberria (1936) Arama
Guardia zibilak etxez etxe ibiltzen ziren sinadura bila, eta bide batez eskegita zeuden txorixoak eskatzen zituzten. Baina amonak bazetozela sumatzean ezkutatu egiten zituen.
-
Bababarruna biltzera joandako emakumeen tranpak
Eugenio Iza Mujika (1935) Martina Urretabizkaia Etxeberria (1936) Arama
Garai hartan kanpoko emakumeak ibiltzen ziren babarrunak biltzen arto artean. Behin Martinaren aitak tranpak egiten harrapatu zituen bi emakume.
-
Agurainen mantentze aldera, erdara ikasten
Eugenio Iza Mujika (1935) Arama
Eugenio hamar urterekin morroi egon zen Agurainen, erdaraz ikastearen aitzakiarekin. Etxean anai-arreba asko ziren eta tripa bat gutxiago izatea omen zen benetako arrazoia.
-
Gerraostean garia eta babarruna entregatu egin behar
Gregorio Telleria Pagoaga (1929) Beasain
Lehen eguneroko jatekoak artoa (taloak), garia (ogia), babarruna eta txerrikia izaten ziren. Gregorio soldadutzan egon zen denboran errazionamendua eta ogi eskasia egon zen. Etxean jasotzen zen gariaren eta babarrunaren hainbesteko bat entregatu egin behar izaten zen.
-
Baba ez entregatzeagatik, saguek hartu
Mertxe Esnaola Zubeldia (1942) Lazkao
Gerra ostean beren etxean baba ezkutatu zuten, baina saguek dena zulatu eta birrinduta utzi zuten. Artajorran soldaduek tripa truke laguntzen zioten amari.
-
Gerra ondoan familia guztiak estu bizi ziren
Jabier Larralde Ustariz (1927) Baztan
Ia denak maizterrak zirenez, oso justu bizi ziren familiak. Gerra inguru hartan mandatuak egitera bidaltzen zuten bera. Errazionamendu kartila, txartelak... Etxalde handietako familiak ere nahikoa lan zuten bizitzeko.
-
Gerra ostean garia erein eta etxean eho
Bixente Lizaso Itxaso (1931) Urnieta
Gerra ostean, gosetea zela eta, garia erein izan zuten. Esku-errota txiki batez ehotzen zuten, ogia egin ahal izateko. Errazionamenduko ogiak ormigoiz egindakoa omen zirudien. Txerria hiltzea ere debekatuta zegoen. Oliorik ere ez zen. Bera mutikoa zen gerra hasi zenean.
-
Urarekin arrautzak frijitzen
Bixente Lizaso Itxaso (1931) Urnieta
Gerra ondorena oso gogorra izan zen. Gosea. Oliorik ez arrautzak frijitzeko. Urarekin aproba egin zuen amonak. Goiz-garia ereiten zuten eta haren ondoan artoa: horrela bi uzta hartzen zituzten.
-
Ergobira astoarekin joan zeneko estutasunak
Bixente Lizaso Itxaso (1931) Urnieta
Bixente, zazpi urte zituela, astoarekin joan zen Ergobira babarruna eramatera. Hartu behar zuenak seinalea egin zion eskuarekin, baina karabineroa zela pentsatuta ihesari eman zion Bixentek.
-
Baserrian beti zegoen jateko zerbait
Dolores Uribe Otegi (1937) Otxandio
Goserik ez zuen ezagutu. Ardi zezina eta babarrun lapikoa ez ziren inoiz falta, eta gazta ere egiten zuten etxean. Orain haina barazki ez zuten jaten orduan. Eskolarako motxila aitaren praka barrenekin egindako poltsa bat izaten zen. Eskolatik bueltan errazionamenduko ogia eramaten zuen etxera.
-
Errazionamendua
Dolores Uribe Otegi (1937) Otxandio
Goserik ez zuten pasatzen, baina gauza berriak jateko gogoa izaten zuten. Errazionamenduko gauzak hartzera kalera joaten ziren bakoitza bere txartelarekin. Ogi, olio, azukre edo txokolatea (adreiluen parekoa omen zen) hartu ahal izaten zuten.