Ekonomia gerraostean

  • 1313 Kupoarekin tranpak

    Pedro Agiriano Urrutia (1932) Arrasate

    Gariaren kupoa ordaintzerakoan, behin aitak zorroak urarekin busti zituen, gehiago pisatu zezaten. Den-denarekin itzuli behar izan zen Pedro etxera gurdiarekin. Ia ekoizpenaren erdia entregatu behar izaten zuten. Eguneroko gosaria artoa, taloa edo morokila esnearekin izaten zen.

  • 1313 Estraperloa Arabatik

    Pedro Agiriano Urrutia (1932) Arrasate

    Irina eta patata ekartzen zuten estraperloan Arabatik. Patata-zorroak trenetik bota etxe inguruan, eta gauez astoarekin jasotzen zituzten. Aitak Arabatik astoarekin ekartzen zuen irina.

  • 1409 Errotak itxita egon zirenekoa

    Facundo Garai Txintxurreta (1931) Arrasate

    Errotak prezintatu zituztenean, Oñatiko Araotz auzora ere joaten ziren garia ehotzera. Arabatik garia eta patatak estraperloan ekartzen zituzten, gauez. Etxeko gari, arto eta babarrun ekoizpenaren zati bat udalari eman behar izaten zitzaion.

  • 1413 Gerra osteko jatorduak

    Patxi Bengoa Sagasta (1932) Arrasate

    Errotak itxita zeudenean, herriko errota batera joan behar izaten zuten etxerako garia ehotzera. Baina zahi asko eta irin gutxi ematen zuten bertan, eta horregatik Elorriora joaten ziren ehotzera. Babarrunak eta urdaia jaten zituzten egunero eguerdian, eta porru-patatak gauean. Gaztaina denboran gaztainak, egosita edo erreta. Esne trago bat eta ohera.

  • Juli Berezibar Arabaolaza Ogia estraperloan

    Juli Berezibar Arabaolaza (1916) Arrasate

    Errazionamendu garaian, Adrian Garmendiaren okindegian estraperloan egiten zieten ogia jaten zuten.

  • Ignazia Llodio Bengoa Errazionamendu garaian, okindegian neskame

    Inazia Llodio Bengoa (1917) Arrasate

    Gerra ostean, errazionamendua etorri zenean, Arrasateko Azkarate okindegian zegoen lanean. Okindegian lan egin arren, ez zuten ogi zuririk jaten; "zegoena" jaten zuten. Irina Zaragozatik ekartzen zien.

  • Ignazia Llodio Bengoa Okindegia eta errazionamendua

    Inazia Llodio Bengoa (1917) Arrasate

    Gerra bukatu zenean, errazionamendua jarri zuten. Ogi beltza izaten zen. Azkarate okindegian egiten zuen lana denbora horretan: okindegian ez zuten errotarik, labea bakarrik. Irina kanpotik ekartzen zuten. Errazionamendua ere bertan partitzen zuten.

  • Ignazia Llodio Bengoa Errotak eta garia entregatzea

    Inazia Llodio Bengoa (1917) Arrasate

    Gerra ostean, Uribarrin eta Santa Agedan baziren errotak, baina baserritarrik ez zuten garirik; entregatu egin behar izaten zuten.

  • Elbira Berriotxoa Munoa Dendak eta errazionamendua

    Elbira Berriotxoa Muñoa (1925) Arrasate

    Gerra denboran, herriko denda batzuk itxi egin zituzten. Errazionamendua jarri zutenean, dendetan ilara luzeak, orduetakoak, egoten ziren janaria eskuratu ahal izateko. Azkarate okindegia etxe ondoan zegoen.

  • Elbira Berriotxoa Munoa Gose garaia

    Elbira Berriotxoa Muñoa (1925) Arrasate

    Gose denboran, Elbiraren etxekoek ez zuten goserik pasa; berak Durangoko barnetegian bai. Amak taloak eta morokilak egiten zituen. Elbirak gustuko zuen amaren morokila, azukrearekin. Gari-irinarekin egindako ahia prestatu ohi zuen amak.

  • Elbira Berriotxoa Munoa Arrautzak entregatu behar

    Elbira Berriotxoa Muñoa (1925) Arrasate

    Gerra ostean, astean dozena bat arrautza entregatu behar izaten zuten alondegian.

  • Juantxo Berezibar Garro Garia entregatu behar

    Juan Berezibar Garro (1934) Arrasate

    Garia entregatu egin behar izaten zuten (udalera, abadeari...): 25 kiloko hiru zaku. Etxerako ez zitzaien gari asko geratzen. Irina Markuletetik eta inguruko errota batetik lortzen zuten.

  • Bixente Azkarate Zabarte Gosete handia

    Bixente Azkarate Zabarte (1933) Arrasate

    Gerraostean, gose handia pasatu zuten Bixenteren etxean. Hasieran, dirua egon arren ez zegoen jatekorik; eta, gero, jeneroa iritsi zen, baina dirua falta zen. Errazionamenduko ogia nolakoa izaten zen eta "Jesus katilu" zeri esaten zioten kontatzen du.

  • Jerardo Mondragon Garai Esne partitzea, errazionamendua eta nazionalak

    Jerardo Mondragon Garai (1927) Arrasate

    San Viator eskolara joaten zeneko kontuak. Uribarrin nazionalek egindako parapeta bat zegoen. Goizetan, auzoko abadeari meza laguntzen ibiltzen. Etxera joan, eta zer "armozatzen" zuen kontatzen du. Esnea hartu eta kalerakoan, lau-bost bezerori banatzen zien esnea. Segidan, eskolara joaten zen. Eskolatik irtendakoan, errazionamenduko jakiak hartzera joaten zen. Jenaroren etxea esaten zioten eraikinean nazionalek kuartela eduki zuten. Marmitekin etxera zihoala, kuartelean sarrarazi zutenekoa kontatzen du.

  • Jerardo Mondragon Garai Kupoa eta estraperloa

    Jerardo Mondragon Garai (1927) Arrasate

    Baserrian ez zuten uzta handia biltzen, eta bildutako dena kupoan entregatu behar izaten zuten. Zenbaitetan, ez ziren iristen kupoa osatzera. 14 urte zituela Bedoñatik Ozaetara (Araba) oinez joan zen lehengusua eta asto parea hartuta patata eta gari bila. Estraperloa.

  • Jerardo Mondragon Garai Estraperloko ibilerak

    Jerardo Mondragon Garai (1927) Arrasate

    Bedoñan egon ziren denboran, lehengusuarekin joaten zen Arabara estraperloan jeneroa ekartzera. Lehengusuak ondo ezagutzen zituen inguruko bideak. Mendiko ibilerak: ordu asko oinez eta lorik egin gabe.

  • Matias Sagasta Elorza Garia entregatzea

    Matias Sagasta Elorza (1920) Arrasate

    50 kilo gari entregatu behar izaten zuten udaletxean.

  • Irene Ezpeleta Koartelean janariak elkar-trukatzen

    Irene Ezpeleta Urkia (1935) Arrasate

    Arroza, garbantzuak, azukrea... dendan topatzea ez zen erreza. Amak, guardia zibilaren koartelean esnea banatzen zuen eta han zegoen emakumearekin trukea egiten zuen: baserriko produktuak errekisatutako gauzengatik (arroza, azukrea...). Marmitan ezkutatzen zituzten elikagaiak.

  • Mertxe Bilbao Errazionamendua gogoratzen du

    Mertxe Bilbao Bilbao (1929) Erandio

    Gerra osteko oroitzapena du: errazionamendua; baina hala zelakoan onartzen zuten. Kartilla eraman dendara eta ematen zuten olio edo azukre errazioa.

  • 1413 Gose denborako kontuak

    Patxi Bengoa Sagasta (1932) Arrasate

    Fagorren jardun zuen lanean jubilatu arte. Etxean sei senide bizi ziren. Gerra ostean Arrasateko alondegira eramaten zuten eman beharreko gari kuota. Gose denboran etxean ez zuten goserik izan, baina kaleko jende asko etortzen zen jateko eske.