Gerraren eragina
-
Berrobin ogirik gabe zergatik gelditu ziren
Simon Lorenzo Dorronsoro Goikoetxea (1919) Berrobi
Nafarrak sartu zirenean, ogia Berastegitik ekartzen zuten. Baserri batekoek gorrientzako ogia eramaten zuten; eta, nazionalak konturatu zirenean, kendu eta handik aurrera Berrobin taloa jan behar izan zuten.
-
Nafarrak sartu zireneko jarrerak Ibarran
Maria Dolores Etxeberria Zalakain (1929) Ibarra
Nafarrak zetozela, batzuek poztu eta besteak beldurtu egin ziren. Nazionalistak zeuden agintean gerra aurrean Ibarran; zentroan biltzen ziren nazionalistak ezkutatu egin ziren edo alde egin zuten. Nafarrak sartu zirenean, apaiza ezkutatu egin zuten, eta horri esker salbatu zen.
-
Nafarrak Ibarran bizitzen
Maria Dolores Etxeberria Zalakain (1929) Ibarra
Nafarrak Ibarran sartu ostean, soldadu asko Ibarran egon ziren bizitzen denbora batean. Maria Doloresen lagun bat soldadu haietako batekin ezkondu zen. Soldadu haiek artozko ogi borobilak izaten zituzten, eta Maria Doloresen familiakoak ur bila iturrira joaten zirenean, soldaduek ogi haietako bat ematen zieten.
-
Soldaduak etxean eta hildakoak inguruko etxeetan
Joxepa Elizondo Ormaetxea (1933) Aduna
Etxean soldaduak izan zituztela gogoratzen du. Metrailadoreak etxean non gordetzen zituzten ez du ahaztu. Ondoko baserriko seme zaharrena orduan hil zuten. Oiloak harrapatzeko soldaduek trikimailuak erabiltzen zituzten. Beldur handia pasa zuten egun haietan.
-
Gerra garaia Tolosan
Valeriana Zabala Goikoetxea (1925) Altzo
Neskame zegoela, Tolosako geltokian jendea trenez nola itzultzen zen ikusi zuen. Tolosako Berdura plazan zakuak jartzen zituzten soldaduei aurre egiteko.
-
Donostiatik Lasartera bueltatu, eta gerra hasi zen
Valentina Yeregi Inza (1915) Lasarte-Oria
Gerra hasi aurretik neskame zegoen. Josten ikasi nahi zuen, eta etxera bueltatu zen. Josten jakitea inportantea zen. Traperian hasi zen gero josten ikasten, Lasarten. 18 urterekin hasi zen mutilarekin. Gerra hasi zeneko kontuak. Astebetean mutila ikusi gabe, beldurrez. Borrokak. Aitak esan ziona. Loiolara joan zen.
-
Santanderren, itsasontzirako izena eman
Valentina Yeregi Inza (1915) Lasarte-Oria
Santanderrera iristean, laranjak jaten. Udaletxeko ilaran. Kale-garbitzaile baten etxera joan ziren; oso behartsuak ziren, armairurik ere ez zuten. Gerrako mutilatuek ez zuten ilaran zain egon beharrik jana lortzeko. Itsasontziz kanpora joateko apuntatu zuen senarrak. Pinton London itsasontzian joan ziren Frantziara; ikatza zeraman.
-
"Villafranca del Penedés" pasahitza
Inaxio Zabala Goikoetxea (1921) Altzo
Gerra garaian, Ollaunen zeuden gorriei janaria eramatea tokatu zitzaion Inaxiori. Haiengana inguratzeko, pasahitza "Villafranca del Penedés" zen. Behin hegazkina pasa zen haien gainetik; errekisatutako materiala zeukaten han. Behin perretxiko bila zebilela, tirokatu egin zuten, baina ez zioten eman.
-
Gerrako bandoak; soldaduak Belauntzan
Joxe Mari Arruabarrena Otaegi (1925) Belauntza
Erreketeek edo txapel gorriek guardia egiten zuten Tolosan. Esaerak zioen "soldaduak amaren ume sobratuak" zirela. Nazionalistek eta karlistek borrokatu zuten hasieran. Soldaduak Belauntzako baserri batean egon ziren. Bertan istripu bat nola gertatu zen kontatzen du. Tiroak zirenean, baserrian babesten ziren.
-
"Viva Rusia" esan izanagatik, kartzelara
Mertxe Uria Aramendi (1920) Maritxu Uria Eizagirre (1937) Zarautz
Gerra garaian, komandantzia militarra zegoen Zarautzen; eta, Francoren soldaduek herriren bat hartzen zutenean, horren berri ematen zuten handik. Bandoa jotzen zutenekoa gogoan dute. Emakume bat kartzelara eraman zuten "Viva Rusia" esateagatik. Kartzelan lixiba egiten ikasi zuen, eta gerora hortik atera zuen bizibidea.
-
Gerra hasi zenean, kalera joan ziren ihesi
Bittor Aperribai Abasolo (1923) Bergara
Bost behi zituzten, idiak, ardiak... Mendian zeuden ardiak, eta gerra sasoian denak desagertu ziren. Oiloak ere bai. Etxetik joan beharra izan zuten, erdian geratzen zelako. Milizianoak joan zitzaizkien etxera. Kalera joan ziren, animalia gehienak bertan utzita.
-
Monzonen etxea eta batzokia errekisatuta
Migel Okina Salsamendi (1924) Bergara
Monzonen etxea eta batzokia errekisatu egin zituzten. "Falange de las Jons" letreroa pintarazi zioten berari. Herriak hartzen zituztenean, desfileak egiten zituzten, baina bera ez zen joaten. Frontea apurtu artean eskolarik ez zen izan; gero bai.
-
Euskara hezkuntzan
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Gerra garaian, euskaraz egitea debekatuta zegoen. Compañía de Marían, dena erdaraz ematen zen; Conchita Maiztegi irakaslearekin ere, erdaraz egiten zuten. Euskaraz egitea ahaztu egin zitzaion. Ikastolaren hastapenak; batzokian hasi ziren lehenik klaseak euskaraz ematen.
-
Abadeak; fraide dominikoak
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Santa Marinako parrokia; San Pedro. Ezagutu dituen zenbait abaderen izenak ematen ditu. Plazan dominikoak zeuden; elizara sarritan joaten zen bertara. Garai batean, eskola ere egon zen; abadegaiak ere egon izan ziren bertan. Gerra garaian, soldaduak egon ziren dominikoen egoitzan; gerora, ikastola jarri zen eraikin hartan.
-
Milizianoekin hartu-emana
Tomas Osoro Elkoroiribe (1928) Bergara
Milizianoekin hartu-emana zelakoa. Diru-zuria; zilarra.
-
Gerraren eragina auzoaren giroan
Mariano Martínez Estévez (1923) Bergara
Lehen txikiteoan gehiago egiten zen. Gerra bukatu eta gero San Antonio auzoko giroa aldatu egin zen. Alderdikeriek konfiantza zapuztu egin zuten.
-
Tropak baserrian
Luis Aranzabal Gabilondo (1922) Bergara
Milizianoak ondoko baserrian. Familia baserri desberdinetan sakabanatuta. Beraien baserrian "injenieros zapadores". Gerra garaia baserrian.
-
Tropak baserrian
Luis Aranzabal Gabilondo (1922) Bergara
Zapadoreak egon ziren beraien baserrian. Hartu-emana.
-
Frontea baserrian bertan
Luis Aranzabal Gabilondo (1922) Bergara
Frontea baserrian.
-
Gerra hasi, eta beraiek Kale Txikira
Martin Aranburu Artano (1926) Andoain
Gerra hasi zeneko oroitzapenak gogoan ditu. Etxetik alde egin zuten, eta Kale Txikira jaistea erabaki zuten. Garai hartan, ez zekiten askorik gerrako bandoei buruz.