Borroka
-
Gerrako tiroketak eta babeslekuak
Iñaki Goñi Galarraga (1929) Errenteria
Gerran, erreketeak herrian sartu aurretik, aitak ihes egin zuen abertzalea izateagatik zerbait egingo zioten beldurrez. Erreketeen agintariek baserri bat hartu zuten, eta handik errepublikanoen kontrako tiroketak egin zituzten. Iñakiren etxean nola-hala babesten ziren; baina, hala ere, tiro bat sartu zitzaien etxera. Gerra garaian, sotoan egoten ziren babesteko.
-
Sotora, kupel artera, sirena hotsarekin bat
Maritxu Ibarguren Amondarain (1934) Errenteria
Maritxuren familia ez zen gerra garaian Errenteriatik atera, etxean hiru haur txiki eta anaia Batista 1936an jaio berria baitzen. Fabriketako sirena hotsak eta bonbardaketa abisuak izaten ziren garaiko korrikaldiak eta gora-beherak gogoan ditu. "Batallón de trabajadores" delakokoak On-bide zinemara biltzen ziren lotara, eta gurasoek ez zieten haurrei hara gerturatzen uzten, han izaten zen arkakuso eta zorri pilagatik.
-
Gerra garaian, nobioa soldadu
Martina Olasagasti Martikorena (1913) Donostia
Senarra soldadu, nobioak zirela. Non ibili zen: Bilbo, Bartzelona... Eskutitzak bidean galtzen ziren. Madrileraino iritsi ziren. Hil egin zela zabaldu zen.
-
Derioko aireportua eraikitzen, gerra garaian
Patxi Larrea Olasagasti (1920) Donostia
Aireportua egiten ibili ziren Derion, Jerardo Bujandarekin eta. Urtebetez Bilbon. Bonbardaketak. Deustuko zubi azpian ezkutatzen ziren.
-
Loiola batailoikoekin elkartu zen
Patxi Larrea Olasagasti (1920) Donostia
Hiru anaia zituen batailoietan. Loiola batailoikoekin elkartu zen. Balmasedatik Laredorantz erretiratu ziren. Italiarrak sartu zirenean, armak entregatu behar. Gudarien aldizkariak erre zituen. Castrora eraman zituzten. Osaba gaixorik. "Txiribitas" antiguarrak ematen zuen abisua bisitaren bat zegoenean. 18 urte bete gabe zituenez, libre utzi zuten.
-
Alemaniarrek itsasoaren kontrola
Jabier Puerta Galdos (1927) Donostia
Itsasoan, lehorrean baino hobeto irabazten zen. Zapiarekin antxoa bila. Mojak. Gerra garaian, alemaniarrek zuten itsasoaren kontrola eta frantsesek mugak zituzten. Minak. Gauez Hendaiara joaten ziren. Sardina.
-
Gerran, elkarren kontra aritzea tokatu
Pedro Mari Illarreta Peñagarikano (1937) Donostia
Aitak berrogei urte inguru zituen gerra garaian. Militarizatu egin zituzten Pasaian. Osaba bat Francok eraman zuen. Lehengusuak frontean bata bestearen kontra tokatu.
-
Getariako pasadizoa
Karmen Iraola Idiakez (1922) Donostia
Txipiroitara joan ziren osaba-eta, Getarian zeudela. Ontzi batek metraila jaurti zuen, eta gudariek erantzun egin zieten, lehorretik. Uretara salto egin zuten. Getarian gizon bakarra sartu zen, Adarraga. Donostiara bueltatu zirenean, Getarian izandako ontzia ezagutu egin zuen aitak.
-
Gerra garaian, Bilboraino ihesi eta gero Iparraldera
Itziar Arzelus Arrieta (1928) Donostia
Gerra hasi zenean Zarautzera joan ziren, eta handik Lekeitiora, gaztelu handi batera. Gero Bilbon denbora pila bat egin zuten, Gran Via kalean. Bonbardaketak. Bodegan ezkutatzen ziren. Ez zuten goserik pasatu. Aita euskal gobernukoa zen. Bestaldera pasatu ziren; Habana ontzian joan ziren, eta iritsi ziren geltokian lurrean egin zuten lo. Azkaingo etxe batean egon ziren luzaroan, eta handik Donibanera joan ziren, eskolara joateko. Ez zekien ezer frantsesez, baina hamabost egunean ikasi zuen.
-
Anaiaren ibilerak, gerra garaian
Maritxu Olabiaga Etxabe (1915) Donostia
Anaia kapitain izateko ikasten zebilen gerra hasi zenean, eta boluntario hasi zen lubakiak egiten. Aurretik, Santandertik ekarritako esnea partitzen zuen, debalde banatzen zuen. Atxilotu egin zuten anaia; zaurituta zegoen. Itsasontzi batean egon zen preso. Itsasoko bataila inportante batean hartu zuen parte, Canarias itsasontziaren kontra: 49 gizonetik 20 bakarrik atera ziren bizirik. Nola salbatu zen.
-
Anaia soldadu eraman zuten
Jose Mari Aristi Kalonje (1928) Donostia
Anaia zaharrena frontera joan zen, eta handik sei urtera oso aldatuta bueltatu zen. Ebroko eta Kataluniako kanpainak egin zituen. Eraman egin zuten.
-
Etxea sutan eta militarrak tiroka
Elias Galartza Aranguren (1935) Aramaio
Hamabi urteko lehengusina Maria, oiloek ateratzen zuten zaratarekin esnatu zen eta berehala iratzarri zituen lotan zeuden guztiak. Sutea oso zabalduta zegoen ordurako, eta ozta-ozta irten ahal izan zuten etxetik. Etxea sutan zegoela, erasotzat hartuta edo, etxe inguruan zeuden militarrak tiroka hasi ziren.
-
Etxea erre, baina gerragatik erre-batzea ezin egin
Elias Galartza Aranguren (1935) Aramaio
Etxea erre eta gero, Aurtola auzuneko bi baserritan banandu ziren erretakoan bizi ziren familia biak: Kortazarrenan Eliasena; eta Martenan, osaba-izekorena. Aurtola izenaren jatorria azaltzen du. Gerra sasoiagatik erre-batzea ezin izan zuten egin. 1936ko San Andres eguna zen; eta, etxea erre ondoren, bonbardaketa jasan behar izan zuten. Egun horretan bonba batek Frantzisko Galartza oletarra nola hil zuen kontatzen du.
-
Otxandion hasi zen miliziano lanetan
Iñaki Larrañaga Vitoriano (1915) Marina Padilla Boveda (1917) Aramaio
Gerran frontea etxetik ikusten zen, baina ez zen jausi bonbarik herri barruan. Gorriak mobilizatu zituztenean, Iñaki boluntario joan zen, hartara destinoa aukeratzeko eskubidea zuelako. Otxandion egon zen miliziano, eguneko 10 pezetako soldatarekin. Gernikako bonbardaketa egunean, Iñaki gaixorik eraman zuten anbulantzian Zornotzatik Bilbora. Han izan zuen Gernikakoaren berri.
-
Gorriekin mobilizatuta
Iñaki Larrañaga Vitoriano (1915) Aramaio
Gorriekin mobilizatu ziren auzoko hiru lagun Otxandioko “Batallón de Zarpadores”en. Telesforo Monzonen anaia zegoen kapitain.
-
Lehenengo tiro eta lubakiak
Iñaki Larrañaga Vitoriano (1915) Aramaio
Gopegi inguruan entzun zituen lehenengo tiro eta mortero-hotsak. Gero lubakiak egiten jarri zituzten. Frontean borroka gogortu zenean, Otxandiora itzuli ziren.
-
Otxandion erasoa
Iñaki Larrañaga Vitoriano (1915) Aramaio
Ehiza-hegazkinek Otxandioren aurka eraso egin zutenean, emakume eta umeekin babeslekuetan gordeta, oso gaizki pasatu zuten.
-
Milizianoak arrautzak erosten
Basilio Ugarte Urrutia (1925) Aramaio
Nazionalek Arrasate hartuta zutela, gorrien milizianoek zaintzen zuten Aramaio. “Orden Público” deitzen zieten. Milizianoek eguneko hamar pezetako soldata zuten. Sarritan etortzen ziren etxera arrautzak erostera: dozena batek zazpi txakur handi balio zuen. Etxean babestuta eduki zituzten Legutioko senide batzuk eta Arrasatetik ihes egindako beste bi lagun. Horiek milizianoei saltzen zizkieten etxean egindako artilezko galtzerdiak.
-
Otxandioko bonbardaketa
Domeke Elexpuru Altube (1919) Aramaio
Kalean tirorik ez zen izan, baina frontea herriko mendietan egon zen. “El Abuelo” izeneko abioi erraldoia gogoan du, bere italiar banderarekin. Otxandioko bonbardaketa izan zenean, tunel batean gordeta egon ziren herritar asko, oso gertu entzuten baitziren bonba-hotsak.
-
Abioien beldurrez
Domeke Elexpuru Altube (1919) Aramaio
Gerrako abioiak zeruan ikusiaz batera, jendea babestu egiten zen, beldurrez. Andra Mariaren ermitara joaten ziren babesera, hura bonbardatuko ez zutelakoan. Murugain eta Kurtzeta hartu zituzten arte, oso giro larrian bizi izan ziren Aramaioko kalean.