Gerratik itzulera
-
Gerrak herria apurtuta utzi zuen
Juanita Beretxinaga Garitaonandia (1924) Elgeta
Gerrak herri osoa apurtu zuen eta herritarrek konpondu zuten ondoren.
-
Errotak itxita; errazionamendua
Juanita Beretxinaga Garitaonandia (1924) Elgeta
Gerraostean gosea pasa zuten. Errotak itxi egin ziren eta ogia egiteko irina egiten gauez aritzen ziren ezkutuan. Janaria, ogia, etab. errazionamenduan izaten ziren. 1941 urte inguruan jendeak ez zuen ondo jandako itxurarik.
-
Gerra amaitu zenean etxera buelta
Jose Luis Arantzeta Arregi (1925) Elgeta
Espainian gerra bukatu zenean etxera bueltatzeko agindua iritsi zen, baina Jose Luisek aita preso zeukan eta ez zuen etxera itzuli nahi. Aita gaixorik itzuli zen kartzelatik baserrira eta bi hilabeteren buruan hil zen. Jose Luis morroi bidali zuten 13 urterekin baserri batera, etxean asko ziren eta.
-
Gerran galdutako koinatua ezustean agertu
Luis Izagirre Belategi (1924) Elorrio
Koinataren etxera joan zen morroi 14 urterekin, Gazetako Matsorriaga baserrira. Hango seme bat gerran galdu zen, inork ez zuen haren berririk. Eta hara non, Luis idiekin Elorriora jaitsi zen batean, mutil hori agertzen den. Inori ezer ez esateko eskatu zion eta sekretua gorde behar izan zuen.
-
Agintari berriak lapurretarako gertu
Maria Igarza Zubiate (1924) Elorrio
Alkateak, apaizak, baita barrenderoak ere, aldatu ziren gerra ostean. Aurrenengo sei urteak izan ziren txarrenak. Nahikoa lapurtu zutenean baretu omen ziren apur bat. Aitari gertatutako kasua.
-
Gerra osteko errepresioa
Maria Igarza Zubiate (1924) Elorrio
Udaletxean agintzen jarri zirenak ez ziren izan lehengo karlista nabarmenenak. Karlistak asko kexatzen omen ziren eurek sufritutakoaz. Norbaiten aldeko sinadura eske etorritakoan, zenbaitek ez omen zuen ondo erantzuten.
-
Kantu eta sinbolo frankistak eskolan
Herminio Urizar Zuñaga (1927) Elorrio
Eskolak itxita ego ziren gerra denboran. Herria Gipuzkoako iheslariz beteta egon zen. Elorriok suertea izan ei zuen, ez zen asko apurtu gerraren ondorioz. 38an ireki ziren berriz eskolak. Banderari agurrak, kantu frankistak...
-
Mendatatik Elorriora Alejandro Goikoetxeak jarritako kamioian
Jose Ramon Urizar Zurinaga (1931) Elorrio
-
Errenteriakoa sentitzen naiz
Begoña Lizaso Eizmendi (1922) Errenteria
Hamalau urterekin herritik alde egin behar izan eta itzultzeko aukerarik izan ez zuen arren, Errenteriakoa sentitzen da Begoña
-
Emakumearen kaxuelarekin gizona soziedadera
Miren Mendarte Kasares (1929) Errenteria
Emakumeak ez ziren tabernetan sartzen; terrazetan bai, egoten ziren udan. Elkarte gastronomikoak eta sagardotegiak gizonentzat bakarrik; emazteak preparatutako kaxuelatxoekin, hori bai.
-
Gerrak soldaduengan utzitako ondorioak
Inaxito Albisu Mendarte (1924) Errenteria
17-18 urteko gazteak gerrara eraman zituzten soldadu Errenteriatik. Gerratik itzuli zirenean, barrua hustuta eta burua nahastuta zeukaten askok. Mutil haietako asko edaten hasi ziren orduan.
-
Aita lanik gabe, bueltan
Mari Kruz Mendizabal Etxeberria (1923) Errenteria
Batzokiko giroa desagertu egin zen. Dena kendu zuten. Aita lan gabe; kamioiak kendu zizkioten. Arazoak izan zituen. Bederatzi seme-alabak aurrera ateratzeko, gogor egin zuen lana.
-
Aitaren izaera eta trebeziak
Miren Lete Oiartzabal (1935) Errenteria
Aitak, "Batallón de Trabajadorestik" itzulitakoan, ospitale batera joan behar izan zuen, ez baitzegoen ondo. Aita zaku batekin etorri zen etxera, dena jasotzea gustatzen baitzitzaion noizbait behar izango zenerako. Aita abila zen konponketak egiten.
-
Aita gerratik itzultzeko egindako ahaleginak
Miren Lete Oiartzabal (1935) Errenteria
Gerra bukatutakoan, aita etxera itzuli zenean, Luzuriagan hasi zen berriro lanean. Langileen Batailoira joan baino lehen, ama saiatu zen aita etxera itzul zedin laguntzen; baina jendeak trabak jarri zizkion eta ezin izan zuen etorri urte batzuk igaro arte.
-
Gerratik itzuleran Francoren aldekoek lehentasunak
Jesus Aranburu Oskoz (1918) Errenteria
1944an itzuli zen herrira preso izatetik. Herria aldatuta ikusi zuen. Kaputxinoetan hasi zen lanean berriro. Gerran Francoren alde egondako soldaduek lehentasuna zuten lana bilatzeko eta etxeak erosteko.
-
Santurtzitik itsasontziz alde egiteko pasatako momentu latzak
Mari Tere Paskual Zapirain (1931) Errenteria
Gerra garaian, Santurtzitik itsasontzi handi batean sartu zituzten gauez: jendea oso larrituta zegoen, eta asko uretara erori eta ito egin ziren. Inguruko barkuetatik bonbak botatzen zizkieten, oso gogorra izan zen hura. Azkenean, Pasaian gelditu ziren eta beraiek atera egin ziren itsasontzitik. Gainerakoek Frantzia eta Errusia aldera egin zuten.
-
Gerratik itzulitakoan, amonaren etxera
Mari Tere Paskual Zapirain (1931) Errenteria
Gerran Bilbon egon ziren eta handik Errenteriara itzulitakoan, amonaren etxera joan ziren bizitzera. Garai batean aitonak egin zuen etxe hura.
-
Aitarekin komunikazioa, Langileen Batailoian egon zen bitartean
Mari Tere Paskual Zapirain (1931) Errenteria
Errenteriara itzuli zirenean, noizean behin aitaren berri izaten zuten, gutun bidez komunikatzen baitziren. Guda bukatu zenean, aita Langileen Batailoian egon zen. Etxera itzuli zenean, alokairuan bizitzera joan ziren Gaztainora.
-
Gerra ostean euskarak atzerakada handia
Mari Tere Paskual Zapirain (1931) Errenteria
Gerra garaian Bilbon egon ziren, eta Errenteriara itzulitakoan giroa oso aldatuta zegoela konturatu ziren: kanpoko jende asko etorri zen. Euskarak atzerakada handia izan zuen garai hartan Errenterian. Baserritarrei "Pellos" deitzen zien kanpotik etorritakoek mespretxu gisa, eta horregatik baserritar asko erdarara jotzen hasi ziren.
-
Aita gerran Bilbon; itzulitakoan panorama zaila Errenterian
Joseba Goñi Galarraga (1935) Errenteria
Gerra garaian, Josebaren aitak badaezpada Errenteriatik alde egin zuen. Bilbo erori zen arte egon zen han, anaiarekin eta koinatuarekin batera. Errenteriara itzuli zenean lana galdu zuen; denbora batez amak tratutik lortutako diruari esker atera ziren aurrera. Zenbait lagun karlistaren laguntza ere ba omen zuen aitak.