Errepresioa
-
Saturrarango preso baten semearen ama pontekoa I
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Saturraranen bisitatzen zuen presoaren semearen amabitxia zen Enkarna. Leonardo zuen izena. Ama pontekoa izateko proposamena Teodorok egin zion, aitabitxi izango zenak. Herrian amabitxi egin ziren beste batzuk.
-
Saturrarango presoei jateko latak eramaten zituen
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Saturrarango kartzelako haur baten amabitxi egin zenean hasi zen igandero janaria eramatera joaten. Gehienbat latazko janaria eramaten zuen. Hogei urte zituen Enkarnak eta ordurako Loretxun taberna lan egiten zuen.
-
Loretxu tabernan soldaduak
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Presoak Saturraranera nola eramaten zituzten ez zuen inoiz ikusi. Loretxu tabernara soldadu italiarrak, alemanak, nafarrak, galiziarrak... egoten ziren.
-
Saturrarango preso baten semearen amapontekoa II
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Ana Arias deitzen zen Saturraranen bisitatzen zuen presoa; semea, Leonardo Dávila. Uste du senarra fusilatu egin zutela. Leonardoren ama pontekoa da Enkarna. Aita pontekoa, Leonardo, Saturrarango kartzelako errekadista izan zen.
-
Saturraranetik irten eta Mutrikun bizitzen gelditu ziren emakumeak
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Saturrarango kartzelako atezaina Teo deitzen zen eta Tetuan baserrian bizi ziren. Teodoro ordea, kartzelako errekadista zen. Presoak atera zituzten arte, kartzelara bisitan joaten zen. Libre gelditu ziren batzuk ( Maria, Carmiña, Juana "kastellania", Felipa "kastellania"...) Mutrikun gelditu ziren bizitzen.
-
Ana Arias, Saturraranen egondako presoa
Enkarna Furundarena Goenaga (1919) Mutriku
Teodorok eskaini zion Saturrarango kartzelako haur baten ama pontea izatea. Igandero joaten zen autobusean kartzelara. Presoak oso esker onekoak ziren. Ana Arias, jostuna zen. Enkarnak hariak eta materiala eramaten zizkion.
-
Osabarrena baserria, Saturrarango kartzelako sukaldea
Kandido Urreizti Osa (1926) Mutriku
Saturraranen Zar-en ibili zen eta gerra garaian kartzelan lan egin zuen. Hasieran, kartzelako sukaldea Osabarrena baserrian zegoen. Osatarrak Elorriotik heldu ziren Mutrikura.
-
Saturrarango kartzelako presoen baldintzak
Kandido Urreizti Osa (1926) Mutriku
Saturrarango kartzelan laguntzaile bezala lan egiten zuen Kandidok. Presoek nola lo egiten zuten kontatzen zuten, komunak...
-
Saturrarango presoen eskulanak
Ines Lezea Txurruka (1932) Kandido Urreizti Osa (1926) Mutriku
Kandidoren anai baten koinatua Saturrarango kartzelako mantentze lanak egiten zituen. Presoek eskulanak egiten zituzten, janaria eramaten zietei trukean emateko: oliba hezurrekin egindako otartxoak, oihalak...
-
Gerraostean emakumeak kartzelaratzeko arrazoiak
Ines Lezea Txurruka (1932) Mutriku
Saturrarango presoen jatorria ezberdina zen. Mutrikun Karmiña gelditu zen bizitzen. Kartzelatuak izateko arrazoiak.
-
Saturrarango kartzelako mojak
Kandido Urreizti Osa (1926) Mutriku
Saturrarango kartzelako mojak zuriz jantzita joaten ziren.
-
Aita-amak Mantxatik etorritakoak
Andoni Segundo Armero (1957) Elgoibar
Gurasoak Mantxakoak ziren, herri txiki batekoak. Oso bizi baldintza gogorrak zituzten. Aitak hemezortzi urterekin gerrara joan behar izan zuen; preso hartu eta heriotza zigorra ezarri zioten. Behartutako lanetan ibili zen, mehategi batean. Amaren lehengusu bat berdin ibili zen eta Euskal Herrira etorrita, bertako batekin ezkondu zen. Lehengusu haren bitartez, Mantxako herri hartatik Euskal Herrira etorri ziren hainbat biztanle.
-
Heriotzatik ozta-ozta libratu zen bakarra
Inazio Ernabide Goiaga (1917) Soraluze
Nazionalek trenbideetako sei langile eraman zituzten hiltzera Osintxun. Gaua aprobetxatuz, euretako batek, Anbrosiok, ihes egin zuen; bizirik ateratzea lortu zuen bakarra izan zen. Gudariak Basalgo auzoan zeuden, eta Anbrosio babestuta zegoen baserritik jaso zuten, nazionalen erasopean. Inaziok ez zuen gerra guztian bala-zauririk izan.
-
Legution gogorrak jasan zituzten
Inazio Ernabide Goiaga (1917) Soraluze
Nazionalek Asentzio hartu zutenean, Inazio eta bere kideak izan ziren azkenak bertatik alde egiten, nolabait ihesi. Legutioko borrokako kontu gogorrak. Handik aurrera beti beldurrez.
-
Laredon preso
Inazio Ernabide Goiaga (1917) Soraluze
Italiarrek preso hartu zituzten Laredon, Ingalaterrara eramango zituzten itsasontziaren zain zeudela. Handik Castro Urdialesko kontzentrazio-esparrura eraman zituzten. Hilabete oso gogorra eman zuten bertan; eta gero, Iratxera eraman zituzten.
-
"Trabajadores"etan
Inazio Ernabide Goiaga (1917) Soraluze
San Pedro de Cardeñatik eta Lermatik pasatu ziren. Lerman eraturiko “50. Langileen Batailoia”n sartu zuten Inazio, italiarren atzetik trintxerak egiten joateko. Teniente mexikar baten agindupean, lan gogorrak egin zituzten. Norbaitek batailoitik gorrien bandora alde egiten bazuen, bere lagun bat fusilatzen zuten nazionalek, zigor eredugarri bezala.
-
Kalte-ordaina gaur kobratu
Inazio Ernabide Goiaga (1917) Soraluze
1940. urteko urtarrilean lizentziatu zuten "Trabajadores"etatik. Kobratu berri du Inaziok "Trabajadores"etan egindako lanengatik kalte-ordaina.
-
Gerra sasoian dendako euskarazko esaldia kentzeko agindua
Luis Payros Agirrezabal (1930) Bergara
Gerra sasoian amaren dendako erakusleihoan "Txinda gutxikin gauza asko" ipintzen zuen. Aurretik Mendiolatarrena izan zen denda. Oso abertzaleak ziren eta Frantziara ihes egin zuten. Alde egin aurretik, 1935 inguruan, Luisen amari utzi zioten denda. Falangista batzuek erakusleihoko esaldia ikusi zutenean, arratsalderako ezabatzeko edo bestela apurtu egingo zutela esan zioten amari. Felix izeneko pintoreari laguntza eskatu eta amoniakoarekin kendu zuten.
-
Gerrateko bizipen gogorrak; aita ihesi
Flora Gauba Lete (1922) Bergara
Gerra hasi zenean, ama lau seme-alabak hartuta bere jaiotetxera abiatu zen eta milizianoekin topo egin zuten bidean. Ordurako aita ihes eginda zegoen. Itzuli zenean, etxean kartzelan bezala egon zen denbora batez eta lanik ere ezin zuen egin. Sasoi gogorrak bizi izan zituzten. Militarrek ahizpa zaharragoa dantzaldietara joatea nahi izaten zuten, baina amak gogor egin zien.
-
Antzuolako sakristaua hil zuten Bergaran
Migel Okina Salsamendi (1924) Bergara
Gerrako oroitzapenak. Tropak sartu zirenean, kasinoa sakeatu zuten, eta gauzak plazan erre zituzten. Milizianoek Antzuolako sakristaua kartzelatik atera eta hil egin zuten; asturiarrak izan ote ziren. Labaderoan bota zuten gorpua, eta mutikoak ikustera joan ziren.