Euskara eta politika
-
Don Bonifacio abadea
Pedro Urteaga Arregi (1931) Aretxabaleta
Don Bonifacio maisua oso erdaltzalea zen. Ikasleak zigortu egiten zituzten euskaraz egiteagatik. Maisuak Francoren argazkia eta Espainiako bandera jarri zituen ikasgelan. Francoren zalea eta Juan XXIII.aren aurkakoa izan zen.
-
Abade futbolzale eta txistularia
Gregorio Biteri Mendieta (1922) Legutio
Eskola denboran bolalekuan egiten zuten jolas. Pilotalekurik ez zen, baina futbolean jolasten zuten. Etxean hiru urtez egon zen abade gipuzkoar batek, Txomin Jakakortajarenak, egiten zuen arbitro lana. Abade honek txistua jotzen irakatsi zion Gregoriori. Gerraren ondoren euskaraz egitea edota txistua jotzea debekatu zuten.
-
Tratu mingarria eskolan; jaunartzea eta doktrina
Gumer Irastortza Amiano (1931) Irun
Kateako eskolan dena erdaraz egiten zuten, eta oso zaila egiten zitzaien. Maistrak "caseras burras" deitzen zien. Emakume gogorra zen. Zigortu egiten zituen, baina tratua zen mingarriena. Pilar ikastetxean dena errazagoa egin zitzaien. Mojekin tratu ona. 13 urte arte, jaunartzea egin arte. Amonak erakutsitako otoitzak. Jaunartzerako doktrina eskolan ikasten zuten, erdaraz. Etxean otoitzak euskaraz. Jaunartzearekin bukatzen ziren ikasketak.
-
Euskararen egoera gerraostean
Imanol Urbieta Beristain (1934) Zarautz
Euskaraz jarduteagatik etxean ez zuen sekula arazorik izan. Gobernadoreari eskua eman behar izan zioneko anekdota kontatzen du. Iruñan ospatu zen lehen aberri egunera ere joan zen lagun batzuekin. Kartzelatu egin zituztela kontatzen du.
-
Militar euskaldunak erdaldunak baino okerragoak
Fernando San Sebastian Esnaola (1933) Urnieta
Batzuetan militar euskaldunak erdaldunak baino gaiztoagoak izaten ziren euskaldunekin. Eta zenbat eta graduazio apalagoa, orduan eta txarragoak, Fernandoren iritziz. Behin mosketoia zikina izateagatik hurrengo egunera arte etxera etorri gabe zigortu zuten
-
"Rojillos" euskaraz berba egiten zutenei
Felipe Martitegi Iturrioz (1919) Muxika
Soldadutzan "rojillos" deitzen zieten euskaraz berba egiten zutenei. Sekula ez zioten utzi euskaraz berba egiteari. Gaztelaniaz ondo konpontzen ziren.
-
"Ese chapurriau" (euskara) galarazteko ahalegina soldadutzan
Ramon Urdangarin Esnal (1939) Urnieta
Ez zuen euskararen aurkako debekurik sentitu soldadutzaz aparte. Soldadutzan euskaldun kuadrilla elkartzen zen tabernan, eta "txurriano" kalamidade batek salatu egin zituen euskaraz jarduteagatik, "ese chapurriau" galarazteko eskatuz. Ofizialak ezetz erantzun zion, hizkuntza zaharrena zela-eta. Ofiziala euskal abizenekoa omen zen.
-
Eskolan, bandera espainola jarri behar
Jabier Lazpiur Ibarra (1934) Bergara
Eskolan ogia lapurtzen zioten poltsikotik. Eskola publikoetan ibili zen. Eskolan ezin zuten euskaraz hitz egin, zigortu egiten zituzten (botoi bat pasatzen zioten elkarri), eta kalean burla egiten zieten. Bandera espainola jartzeko nazionalisten umeak aukeratzen zituzten; besoa jaso behar zuten. Francoren irudia zuten horman. Umiliatuta sentitzen ziren, baina etxean errespetuaren balioa erakutsi diete beti.
-
Eskolan gerraostean, dena erdaraz
Bixente Jauregi Jauregi (1929) Bergara
Eskolan seminarioan eta marianistekin ibili zen, eta gero elementalean. Gerra bukatu zenean hasi zen eskolan. Erdaraz ikasi zuen dena. Ez dago euskaraz alfabetatuta eta pena ematen dio. Marianistetan zigorra zuten euskaraz eginez gero.
-
Txikiteoa San Antonion, kantari
Inazio Madinabeitia Irizar (1922) Bergara
Kanturako zaletasuna zuten. Igandetan mezan kantatu, eta gero txikiteoa egiten zuten San Antonio aldean. Denetik kantatzen zuten. Euskaraz ere bai, arazorik gabe, gerraostea izan arren. "El día del exclavo" egiten zuten, baina zarat handirik gabe; zigorrik ez zuten sekula izan (beste batzuek bai).
-
Dantza kontuak; neskatan-mutiletan
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Dantza kontuak; neskatan-mutiletan. Mutilak nola eskatzen zion dantza neskari (mesedez?). Gizona nola ezagutu zuen azaltzen du; nobiotan nola hasi ziren. Gerra garaian erdaraz egiteko joera handia (euskara egitea debekatuta zegoen...).
-
Euskara hezkuntzan
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Gerra garaian, euskaraz egitea debekatuta zegoen. Compañía de Marían, dena erdaraz ematen zen; Conchita Maiztegi irakaslearekin ere, erdaraz egiten zuten. Euskaraz egitea ahaztu egin zitzaion. Ikastolaren hastapenak; batzokian hasi ziren lehenik klaseak euskaraz ematen.
-
Euskara eta erdararen ezagutza, erabilera
Florita Izuskiza Zubizarreta (1927) Bergara
Euskara vs. erdara. Amak ez zekien erdaraz hitz egiten. Bere garaiko andre-gizonak euskaraz alfabetatu gabeak zira; bere kasuan, bere kabuz ikasi du euskaraz irakurtzen... Gerra ostean ia erabat galdu zen euskaraz egiteko joera; erdaraz egitea badirudi dotoreagoa zela. Lehenagoko gazte asko Arabara joaten ziren erdara ikastera. Ikastolen eragina euskararen berreskurapenean.
-
Euskaraz jantzi
Erramun Ansa Zinkunegi (1928) Andoain
Erramunek gurasoen hizkera, etxekoa jaso zuen txikitan. Gerora, euskara batua ikasten hasi zen, eta bere kontura ikasi.
-
Ikastolen Elkartean lanean
Erramun Ansa Zinkunegi (1928) Andoain
Ikastolako idazkaritzan 6 urte inguru jardun zuen Erramun, eta Ikastolen Federazioko kide izan zen. Buruntza aldeko Ikastolen Elkarteko ordezkari izan zen 4 urtez.
-
Andoaingo ikastolaren sorrera
Erramun Ansa Zinkunegi (1928) Andoain
Herrian barrena sakabanaturik ziren gelak batu asmoz eraiki zen Andoaingo ikastola.
-
Eskolan euskara debekatuta
Felisa Eizagirre Ibarguren (1914) Zarautz
Eskolan ez zieten euskaraz egiten uzten. Zigortu egiten zituzten. Errezatu ere egiten zuten.
-
Ikastolaren alde santa eskean
Manu Garate Aizpuru (1937) Zumaia
Lanean hasi eta gerora Santa Ageda bezperak eten bat izan zuen beretzat eta inguruko askorentzat. Gerora ezkondu eta umeak ere etorri ziren. Zumaian ikastolaren sorrera pil-pilean zegoen, gurasoen bilerak eta abar. Ikastola sortu zenetik laguntzen aritzen zen talde bat santa eskean atera zen, lortutako dirua ikastolara bideratzeko. Ikastola sortu zenetik, gurasoak kantura irteten ziren Santa Ageda bezperan, seiak inguruan hasi eta berandura arte.
-
Bertsopaperak eta Usurbilgo bertsolariak
Jexuxmari Errekondo Aizpurua (1929) Usurbil
Bertsopaperak. Kale Zaharrean, Dionixiok atera zituen, eta saldu. Usurbilgo bertsolariak: Olloki, Gaztelu... Estropaden gaineko bertsoak. Bertso-saioak debekatu egin zituzten, gerra ondoren. Basarri, Uztapide, Zepai... bertsolariak aipatzen ditu.
-
Deunoro izatetik Santos izatera
Deunoro Sardui Enbeita (1934) Muxika
Eskolako "cuardernos de limpio"ak erakusten ditu, diktaketetako erabiltzen zutena. Santos Sarduy bezala sinatu behar izaten zuen, euskarazko izenen debekua tarteko.