Gerraren eragina

• Aramaio bi fronteren artean

  Basilio Ugarte Urrutia (1925) Aramaio

  Aramaioko goiko haitzean borroka gogorrak egon ziren. Haitz hori hartu eta Anbotoraino jarraitu zuten nazionalek. Hiru hilabetean egon ziren bertan. Beste aldean, Tellamendin, gorriak zeuden. Aramaio erdian zegoen, eta herritarrak egunez ez ziren kalera irteten ausartzen. Ganaduak errekara-eta, gauez ateratzen zituzten. Ganaduentzako jatekoa ere ilunetan ekartzen zuten. Hiru astez egon ziren egoera horretan. Gorriek ganaduak ostu egiten zituzten jateko.

• Arrasaterako errepidea moztuta

  Basilio Ugarte Urrutia (1925) Aramaio

  Nazionalek Arrasaterako errepidea moztu zuten, eta gorriek Otxandiotik berria egin zuten. Basiliok ez zuen seniderik galdu gerran. Etxean ere ez zuten kalterik izan. Gorriek ganaduren bat eraman zieten, baina ordaindu eta gero.

• Milizianoak baserrian

  Mauri Lasaga Belategi (1922) Jaione Ormaetxea Trojaola (1924) Aramaio

  Milizianoak esnea edatera etortzen ziren Mauriren baserrira. Soldaduak berorika egiten zioten amari. Esnea ordaintzen zuten, baina ordaindu gabeko oilaskoa ere eraman zuten egun batean. Jaione Bilbon zegoela, gudariak txistua eta danbolinarekin etortzen ziren; gorriak zirenean, ordea, oiloz eta untxiz kargatuta egoten ziren.

• Anaia ganaduen askapean ezkutatuta

  Angel Arriolabengoa (1932) Aramaio

  Tia-abuelak ez zekien erdararik, eta falangistek galdetu ziotenean "aquí hay rojos?" buruarekin baietz egin zien. Angelen anaia Florian ganaduen askapean ezkutatuta egon zen, etxea arakatzen zuten bitartean. Ohituta zeuden soldaduak ikusten, milizianoak egunero-egunero egoten baitziren gosaltzen. Teniente batek gomak ematen zizkion tiragomak egiteko.

• Etxeak suntsituta bonbardaketan

  Pedro Karetxe Urrejola (1930) Aramaio

  Etxeko aitona, bonbardaketan, kortako bazter batean gorde zen eta bizirik atera zen. Teilape baten azpiko etxe bat suntsitu zuten arren, bestea ez zuten hainbeste kaltetu. Ukuiluko txekorrak txikituta. Bonba-zuloak nonahi.

• Gerra sasoian hitz erdi esateko beldurrez

  Joxe Mari Iraola Zabalo (1920) Anoeta

  Gerra sasoian ezer esateko beldurrez egoten ziren, edozein hartu, eraman eta hil egiten zuten eta. Jende asko hil zen Anoetan gerra sasoian.

• Miliazianoen jarrera jendearekiko

  Beñardo Irastortza Amiano (1928) Irun

  Milizianoekin zer-nolako harremana izan zuten azaltzen du. Behin, milizianoek emakume bat arrautza bila zihoala ikusita, haren atzetik joan ziren, eta emakumea ihes egiten saiatu zen; azkenean, milizianoek harrapatu egin zuten arrautzekin, baina libre utzi zuten. Milizianoak etxe barruetara sartzen ziren, baina ez zuten askorik eramaten, ez baitzegoen askorik eramateko ere.

• Irun erre eta jende asko desagertu

  Beñardo Irastortza Amiano (1928) Irun

  Irun erre egin zuten. Osaba batek beldur handia zuen eta familia Frantziara joan nahi zuen; azkenean, ez ziren etxetik mugitu. Gerora, osaba preso hartu zuten. Garai hartan, jende ugari desagertu zen, gehienbat Oiartzunen. Garai hartan, hitz egiteko beldur handia zegoen.

• Gurasoen Gerra Zibileko bizipenak

  Andoni Sagarna Izagirre (1947) Donostia

  Gurasoek garai gogorra bizi izan zuten, gerraren erruz. Amaren gerrateko bizipenak; Donostiako jatetxe batean zebilen lanean. Familia banatuta geratu zen: batzuek Bizkaia aldera ihes egin zuten; aita gaixorik Lazkaon. Ama lehenbizi Abadiñora, gero Artzentalesera eta gero Santanderrera joan zen eta handik barkuan Bordelera. Donostiara itzuli ahal izateko, Lazkaoko idazkariak agiri bat egin behar izan zion. Aitak, berriz, Zornotzako Izar lantegian jardun zuen lanean militarizatuta.

• Familia batzuetan gerrako kontuak isilean

  Andoni Sagarna Izagirre (1947) Donostia

  Gurasoek askotan kontatzen zituzten gerrako kontuak. Etxe batzuetan kontu horiek isildu egiten ziren, umeek kalean kontatuko ote zituzten beldurrez. Emaztearen familiak gerra sasoian bizitakoak. Aita Olaberriko idazkaria zen. Salatu egin zuten eta fusilatzera zeramaten, baina senide karlista batzuei esker fusilatu beharrean Francoren tropekin eramatea lortu zuten.

• Soldaduak taloa jatera etxera

  Luzia Arrizabalaga Irasuegi (1923) Aramaio

  Gerra hasiera Santa Marina egunez. Tristura handia sartu zen. Krutzetatik aurrera ezin zen pasatu. Soldaduak Luziaren etxera etortzen ziren taloa jatera.

• Antzertiko kide

  Arantxa Gurmendi Olabiaga (1944) Donostia

  Antzertin, lehen taldeko kide zen Arantxa, eta oso irakasle onak izan zituzten. Ikasle moduan obra bat prestatu zuten, baina diru falta zela eta ezin izan zuten errepresentatu. Hartara, enpresa bat egin zuten, eta euren diruz aurrera atera zuten obra.

• Antzertiren aztarnarik ez

  Arantxa Gurmendi Olabiaga (1944) Donostia

  Sortu zen antzerki eskolaren berririk ez dago.

• Aktore asko, baina lanik ez

  Arantxa Gurmendi Olabiaga (1944) Donostia

  Hasiera batean Antzerti antzerki talde ofizial gisa planteatu zen, baina eskola formatua ematea erabaki zuten gero.

• Andra Mariko eliza gerran apurtu zuten

  Tomasa Urien Intxausti (1926) Durango

  Gerraostean mezak erdaraz izaten ziren. Gerra denboran, Andra Mariko eliza apurtu egin zuten. Baserritarrek ekarri zituzten konpontzeko behar ziren egurrak basotik. Frantsesen etxean andrazko eta gizonezkoen kartzela egon zen.

• Etxean gerrako kontuen kontakizunik ez

  Jabier Agirre Lasarte (1952) Donostia

  Etxean ez du gerrako kontuez askorik entzun, mingarria zelako.

• Gerrako oroitzapenak

  Kontxa Larrañaga Ezeiza (1929) Azkoitia

  Gerra garaiko oroitzapenak kontatzen ditu. Behin gorriak gertu zeudela gertatutakoa kontatzen du. Garai hartan, guardia zibilek oiloak eskatzen zituzten, eta haien trukean dirua ematen zuten. Beldur handia pasa zuten garai hartan. Orduan ijito asko ibiltzen zen inguruan, baina gaur egun ez daude.

• Gerra garaiko kontuak

  Maria Paula Mengual Larrar (1929) Azkoitia

  Gerra garaian, hegazkinak zetozela esaten zutenean, ibaiko zubiaren azpian ezkutatzen ziren. Eskolan, gorriei harrapatutako laranjak banatzen zizkieten. Herriko eskolan, botoi-zuloak josten zituzten soldaduen alkandoretarako.

• Amona Ixabel, lagunkoia eta elizkoia

  Aizpea Goenaga Mendiola (1959) Donostia

  Amona Ixabelek taberna zeukan eta bere lankide alargunak eta biek asko laguntzen zioten elkarri. Lagun asko zituen alde guztietan. Amona oso elizkoia zenez, gerra garaian ere mezetara joaten zen egunero. Gipuzkoako komunisten buruak mezetarako joan-etorrian eskoltatzen zuen.

• Ama aktore lanetan

  Aizpea Goenaga Mendiola (1959) Donostia

  Bere amak Arte Ederrak ikasi nahi zituen eta ezin izan zuen. Aita oso historia zalea zen eta hark ere ezin izan zuen unibertsitatean ikasi. Euskal zinemagintza euskaraz hasi zenean, amak asko lagundu zuen, eta bateko eta besteko, aukerak sortu zitzaizkion aktore lanetan aritzeko.