Politika eta Franco
-
Eskolatik klase partikularrak jasotzera
Agustin Lasarte Beraza (1930) Donostia
Igarako eskolan, neskak goiko pisuan egoten ziren eta mutilak behean. Besoak altxata Cara al Sol abesten aritzen ziren. 10-11 urterekin klase partikularrak jasotzen hasi zen, Jose Antonio Cotorekin. Oso gizon azkarra omen zen, artista.
-
Udara Asteasun
Patxi Mugerza (1936) Donostia
Franco Donostiara joaten zenean, aita Ondarretako espetxera eramaten zuten, eta hori ekiditeko Asteasun igarotzen zuten udara.
-
Ikastolak
Patxi Mugerza (1936) Donostia
Elvira Zipitria, ikastetxe desberdinak, Ikastolen mugimendua... aipatzen ditu. Ikastolak bisitatzea gustuko zuen Patxik, eta bera eta beste fraide bat Andoaingo ikastolara bisitan joan zirenekoa kontatzen du.
-
Eskola garaia
Iñaki Alkiza Laskibar (1933) Donostia
Altzan ibili zen eskolan eta gero Herreran, La Salleko fraideekin. Merkataritza ikasi zuen gero. Altzako eskolan Don Jose Maria zen maisua, kanpotarra. Erdaraz, eta bandera espainolarekin.
-
Euskara kalean galarazia
Iñaki Alkiza Laskibar (1933) Donostia
Kalean euskara gutxi erabiltzen zen Herreran, Altzan asko. Soldaduskara joan zirenean, hogei bat baziren erdaraz ez zekitenak. Euskara galarazia ere egon zen: izebari ilea moztu zioten, euskaraz egiten zuelako.
-
Servicio Social eta "canastilla"
Arantxa Urretabizkaia Bejarano (1947) Donostia
Servicio Social egin zuten ahizpa biek, Prim kalean. Pasaportea lortzeko beharrezkoa zen. Jose Antonio Agirre hil zenean, Artzain Onera joan ziren mezetara. Sukaldeko oinarriak ikasten ziren, eta eskulanak. "Canastilla" entregatu beharra. Ohituta zeuden josten: eskolan, egunero bi ordu.
-
Aitaren poemak; euskararen egoera Altzan
Joan Mari Irigoien Aranberri (1948) Donostia
Aitak poematxo batzuk idatzi zituen, batzuek kartzelan. Sonetoak. Oso fededuna zen. Euskaraz ere egiten zituen olerkiak, ezkontzetan irakurtzeko. Giro euskaldunak San Isidro auzoa egin zuten arte iraun zuen. 400-500 izatetik 30.000 izatera igaro ziren. Euskara zapalduta. Transmisioaren etena.
-
"Mirentxu" ez zela izena esan zion mojak
Miren Egaña Goya (1946) Donostia
Oinarrizko ikasketak eskola frantsesetan jaso zituen. Baina Frantziako metodologia erabiltzen zenez, gero arazoak izan zitzaketelakoan, batxilerra egitera Aldapetako mojengana joan ziren. Bere amak hor ikasi zuen eta horregatik joan zen bertara. Hasieran ez zuen arazorik izan, baina izen euskalduna dela eta laster izan zituen arazoak. Hamaika urte zituela mojak esan zion "Mirentxu" ez zela izena. Eskola frantsesetan, aldiz, ez zuen inoiz arazorik izan Mirentxu izena izateagatik. Harrezkero konturatu zen leku ofizialetan Maria del Carmen izena erabili behar zuela.
-
"Formación de espíritu nacional" eta falangekoek emandako ikasgaia
Miren Egaña Goya (1946) Donostia
Aldapetako mojekin ez zuten 'Cara al Sol' abesten, baina falanjekoek emandako eskolak zituzten: "Formación de espíritu nacional" izeneko ikasgaia zuten. Soinketa eta "labores" ere falangekoek ematen zizkieten. Falangeak hainbat lanpostu sortu zituen horrela beraien jarraitzaileen artean.
-
"¡Arriba España!" esanarazten ziona gerora lankide
Miren Egaña Goya (1946) Donostia
Aldapetako mojen ikastetxean, batxilerra ikasterakoan, falangekoak ematen zizkieten hainbat ikasgai. Bakoitzaren izena esaterakoan, "¡Presente!" esan behar izaten zuten, baina laugarren mailatik aurrera "¡Arriba España!" esan behar zuten. 1981. urtean euskarazko katedra atera eta institutuan lanean hasi zenean, laugarren mailako falangeko emakume hori fotokopiak egiteaz arduratzen zen bere institutu berean. Orduan Mirenek aurre egin zion eta laster utzi zuen ikastetxea beste hark.
-
Egarriak eta iturriak bat, 60ko hamarkadan
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Egarriak eta iturriak bat egin zuten 60ko hamarkadan. Argia dantza taldea, Jarrai antzerki-taldea, arkitektoak... denetik elkartu ziren Ez Dok Amairun. Borroka garaia zen. Euskal kultura zerbait dekoratiboa izan zen ordura arte.
-
'Jarrai' taldea; abangoardiako antzerkia eta zinema
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Jarrai antzerki-taldeak Living Theatre ekarri zuen Victoria Eugeniara. Antzerki modernoa, esperimentala. Euskal kultura abangoardiakoa zen garai hartan. Sistiagaren zine esperimentala. Ama lur. Pelotari.
-
Mixel Labegerieren ekarpena
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Mixel Labegeriek kantagintzan egin zuen ekarpena, Iparraldetik. Nemesio Etxaniz. La Voz de Españak antolatutako lehiaketan, Benito euskaraz kantuan. Euskaltzaleen Biltzarra. Labegerieren isilpeko kantaldia, Donostian. Lourdes Iriondo. Benito Lertxundi.
-
Sorkuntza, debekuek baldintzatuta
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Gaztaroko bere poesia. Ez Dok Amairu sorkuntzarako ate bat izan zen, eta errealitatea ikusteko modua ere bai. Orduko egoera: kantariak debekatuta, zentsura... Oreka bilatzea zaila zen.
-
Giro itogarria eta lehen grebak
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Zinemako zentsura. Aste Santuko giro itogarria. NODOA, propaganda. Lehen grebak eta protestak. Tabakalera, esneketariak. Grisak eta manifestazioak. Lehen Aberri Eguna. Sindikatuak.
-
Taldean ez zegoen kontsignarik
Jose Angel Irigarai Imaz (1942) Donostia
Ez Dok Amairu. Ez zuten kontsignarik taldean, baina politikaz hitz egiten zuten.