Irinik ez, baina isuna bai
Hizlaria(k): Beñardo Irastortza Amiano (1928) Herria: Irun (Gipuzkoa)
Nafarroara errotara joateko, oinez joaten ziren astoa zakuz kargatuta zutela. Bidean batzuetan guardia zibilekin egiten zuten topo. Behin errotan irina errekisatu zieten eta amorruz beteta itzuli behar izan zuten etxera. Hurrengo egunean, salaketa zeukatela eta isuna ordaindu behar zutela konturatu ziren. Lehen ez zekiten artoa eho gabe jaten edo eskuz txikitzen.
Informazio gehiago: Irinik ez, baina isuna bai
Ekonomia gerraostean
-
Soldata amari ematen zion
Jose Krutx Izulain Olaizola (1943)
Lezo
-
Gose garaia; hilerokoa ere joan
Bitoriana Artola Agirre (1918)
Lezo
-
Gerra ostean janaria urri
Eusebio Lazkano Lizarralde (1917)
Oñati
-
Estrapeloa eta gosea
Ramon Zubizarreta Larrañaga (1932)
Azkoitia
-
Imperial lantegieraren gainbehera
Jose Mari Cruceta Alberdi (1930)
Eibar
-
Estraperloko garaia
Bernabe Bergara Aginaga (1929)
Tolosa
-
Mallabia inguruan zeuden errotak; gerra ondorengo urteetako egoera
Enrike Mugarza Idarraga (1932)
Mallabia
-
Gazi-kutxa bete-bete
Mari Karmen Urdangarin Letamendia (1926)
Hernani
-
Gerraosteko elikagaiak
Garbiñe Aperribai Larrañaga (1932)
Arrasate
-
Ekonomia hobetu arte, garia lagun ona
Primitibo Arregi Arizaga (1932)
Andoain