Irinik ez, baina isuna bai
Hizlaria(k): Beñardo Irastortza Amiano (1928) Herria: Irun (Gipuzkoa)
Nafarroara errotara joateko, oinez joaten ziren astoa zakuz kargatuta zutela. Bidean batzuetan guardia zibilekin egiten zuten topo. Behin errotan irina errekisatu zieten eta amorruz beteta itzuli behar izan zuten etxera. Hurrengo egunean, salaketa zeukatela eta isuna ordaindu behar zutela konturatu ziren. Lehen ez zekiten artoa eho gabe jaten edo eskuz txikitzen.
Informazio gehiago: Irinik ez, baina isuna bai
Ekonomia gerraostean
-
Menditik egurra ekartzeko zailtasunak
Libe Garbizu Irazu (1936)
Pasaia
-
Janaria, gordeka
Joxe Zabaleta Labandibar (1929)
Oiartzun
-
Oliorik ezean, esnegaina
Bitoriano Ansa Goenaga (1930)
Andoain
-
Gerra ondorengo miseria
Joxe Mari Arruabarrena Otaegi (1925)
Belauntza
-
Gerraostean, ogiaren gosea
Margari Arrue Amunarraiz (1923)
Hernani
-
Aita kontrabandoan eta kontrabandoaren arriskuak
Andoni Etxarri (1943)
Hendaia
-
Gose garaian kafea, tabakoa eta olioa etxean
Axun Atxaga Fernandez (1939) Maria Josefa Atxaga Fernandez (1926)
Urnieta
-
Baserrian beti zegoen jateko zerbait
Dolores Uribe Otegi (1937)
Otxandio
-
Gernika gorriek erre omen zuten
Gurutz Ganzarain Ansa (1927)
Andoain
-
Estraperloan ibilia Beran
Joakin Berau Bergara (1933)
Arantza