Irinik ez, baina isuna bai
Hizlaria(k): Beñardo Irastortza Amiano (1928) Herria: Irun (Gipuzkoa)
Nafarroara errotara joateko, oinez joaten ziren astoa zakuz kargatuta zutela. Bidean batzuetan guardia zibilekin egiten zuten topo. Behin errotan irina errekisatu zieten eta amorruz beteta itzuli behar izan zuten etxera. Hurrengo egunean, salaketa zeukatela eta isuna ordaindu behar zutela konturatu ziren. Lehen ez zekiten artoa eho gabe jaten edo eskuz txikitzen.
Informazio gehiago: Irinik ez, baina isuna bai
Ekonomia gerraostean
-
Guardia Zibila, mikeleteak eta jatekoa
Jose Luis Pagoaga Soraluze (1943)
Mutriku
-
Estraperloa
Antonina Barricarte Zolina (1934)
Etxarri Aranatz
-
Amona kontrabandoan
Ixabelita Almandoz Almandoz (1930)
Astigarraga
-
Errotako menda entregatu behar
Miren Odriozola Jaio (1919)
Ajangiz
-
Fielatoa
Juana Bilbao Bolunburu (1933)
Lezama
-
Mallabia inguruan zeuden errotak; gerra ondorengo urteetako egoera
Enrike Mugarza Idarraga (1932)
Mallabia
-
Baserritarrei burla, baina gose garaian zer?
Beñardo Irastortza Amiano (1928)
Irun
-
Garia eta artoa udaletxera eroan behar
Petra Goiti Goiti (1929)
Mañaria
-
Osaba estraperlista
Manolo Goiti Belakortu (1931)
Mañaria
-
Egur-ikatz artean indabak estraperloan
Juan Larrinaga Atxabal (1918)
Ispaster