Gerra ostean janaria lortzeko ezkutuan ibili behar
Hizlaria(k): Pako Lizarraga Peña (1935) Herria: Hondarribia (Gipuzkoa)
Arrebak taberna izan zuen, baina garai batzuetan irinarekin arazoak izaten zituzten. Orduan errotara joateko nola moldatzen ziren azaltzen du. Lehen txekorra hiltzea ez zen libre, eta ezkutuan egin behar izaten zuten.
Informazio gehiago: Gerra ostean janaria lortzeko ezkutuan ibili behar
Ekonomia gerraostean
-
Kontrabandoari muga zabalik
Juan Aizpurua Otegi (1924)
Andoain
-
Errazionamendua; garbantzuak, azukrea, kafea eta olioa
Maribi Arregi Zufiria (1943)
Oñati
-
Gerra garaian errotak itxita
Kontxita Fernandez de Arroiabe Pagoaga (1921)
Eskoriatza
-
Errazionamenduko ogia txerriek ere ez zuten jaten
Carmelo Olano Segurola (1930) Ixabel Olano Segurola (1925)
Beasain
-
Irinarekin eta erbiarekin etxera
Florentino Lamariano Agirre (1933)
Antzuola
-
Bizikletan kalera eta Antzuolara esnea edo arto-irina garraiatuz
Margarita Plazaola Murua (1927)
Urretxu
-
Esne gutxiko behiak
Fernando Alegria Goiri (1923)
Muxika
-
Senideen elkartasuna
Juana Okina Zeziaga (1922)
Arrasate
-
Errotaria ezkutuan lanean eta guardia zibilak sukaldean afaltzen
Bitori Aranburu Altube (1934)
Bergara
-
Labasua eta errotara joatea gauez
Gregoria Gandiaga Onaindia (1919)
Markina-Xemein