Errotara ezkutuan joan behar
Hizlaria(k): Luisito Zelaia Balenziaga (1925) Herria: Markina-Xemein (Bizkaia)
Txerria hil eta ogirik ez izatea oso tristea zen Luisitorentzat. Behin aitak auzoko baten bitartez lortu zuen irina, hark esan baitzion gauez zein errotak zabaltzen zuen. Luisito bera joan zen harengana anega erdi lepoan hartuta.
Informazio gehiago: Errotara ezkutuan joan behar
Ekonomia gerraostean
-
Erosleek diru gutxi; merkataritza ikasketak
Karmele Sistiaga Artola (1927)
Donostia
-
Errota itxita, eta estraperloko irina
Bitoriano Ansa Goenaga (1930)
Andoain
-
Errazionamenduarekin negozioa
Joxe Mari Ezeiza (1925)
Amasa-Villabona
-
Astoaren azpian, ezkutalekua
Florentino Lamariano Agirre (1933)
Antzuola
-
Garai bateko gosea
Maria Luisa San Sebastian Larraza (1947)
Orio
-
Aitaren bisitak gerran eta gosea
Mari Tere Paskual Zapirain (1931)
Errenteria
-
Txerria ezkutuan hil zutenekoa
Santi Intxausti Gerrikagoitia (1931)
Gernika-Lumo
-
Ama etxeak garbitzen; gerraosteko miseria
Mertxe Uranga Uranga (1937)
Donostia
-
Gerra ostean aitak lana bilatzeko izandako arazoak
Joxe Mari Zuloaga Etxebeste (1932)
Errenteria
-
Dendan lapurtzeko estrategia landua
Inaxito Albisu Mendarte (1924)
Errenteria


