Sukaldaritza modernoa? Garai batean, betiko janaria bizitzeko modu bakarra
Hizlaria(k): Joxepatxo Artola Zuloaga (1932) Herria: Lezo (Gipuzkoa)
Aitak "Compañía Real Asturiana de Minas"en egiten zuen lan; eta, horregatik, hainbat abantaila izaten zituzten. Etxean, gosea pasa zuten, baina ez hainbeste. Garai hartan, zer jaten zuten aipatzen du: arrain asko zegoen, baina hura prestatzeko oliorik ez. Gaur egungo sukaldaritza modernoa dagoeneko egiten zuten Joxepatxoren aurrekoek, lehengai falta baitzen garai hartan.
Informazio gehiago: Sukaldaritza modernoa? Garai batean, betiko janaria bizitzeko modu bakarra
Ekonomia gerraostean
-
Untzueta dorretxea I: "gorriak" eta mojak
Ines Lezea Txurruka (1932)
Mutriku
-
Antzuolara, irin bila
Mariano Izagirre Lakunza (1937)
Urretxu
-
Ezer barik gelditu ziren, baina lana beti
Kruzita Etxabe Garro (1930) Jesus Kortabitarte Madariaga (1927)
Gernika-Lumo
-
Gerra ostean lurren jabe, baina ezin haiek erabili
Simona Azpiroz Nazabal (1926) Bixente Saizar Ugartemendia (1926)
Berastegi
-
Nahiago hotza pasa, besteren egurra hartu baino
Seberiana Areizaga Beain (1937)
Urretxu
-
Taloak bai, baina txorizorik gabe
Bernabe Belategi Lopez de Egino (1931)
Oñati
-
Errazionamendua eta estraperloa: tren txikia
Xalbadora Roldan Iturrioz (1922)
Andoain
-
Herriko idazkaria lagun, ehotakoa entregatzetik libratu
Miren Odriozola Jaio (1919)
Ajangiz
-
Errotak itxi eta artoa entregatu behar
Maria Dolores Maiza Artola (1937)
Tolosa
-
Agurainen mantentze aldera, erdara ikasten
Eugenio Iza Mujika (1935)
Arama