Txerria isilka erretzen
Hizlaria(k): Mertxe Larrarte Zuzaia (1933) Herria: Hondarribia (Gipuzkoa)
Sua ematen zioten txerriari, baina urrutitik ez ikusteko, bidoi bat erabiltzen zuten. Zizeroak ibiltzen ziren. Laranjak edo ardoa Irundik ekartzeko, ordaindu beharra. Txerria garaje barruan garbitzen zuten gero. Artoa kentzen zieten.
Informazio gehiago: Txerria isilka erretzen
Ekonomia gerraostean
-
Soldadutza (VI): ogia eta etxerako baimenak
Juan Larrañaga Alberdi (1921)
Zestoa
-
Dirua behar zen
Pili Otazua Elordieta (1934)
Arratzu
-
Errazionamendu bila dendetara
Iñaki Alkiza Laskibar (1933)
Donostia
-
Gauez, errotara
Eugenio Zabala Olazabal (1933)
Tolosa
-
Kontrabando-laguntzaile eta fielatoa
Maximo Undabeitia Zabala (1919)
Muxika
-
Elizako kanpai-jotzaileak
Felisa Basauri Larrañaga (1928)
Elgeta
-
Gerra ondoren, errazionamendua
Carmen Gonzalez Oiarbide (1922)
Hondarribia
-
Olioa, garestia
Eugenio Zabala Olazabal (1933)
Tolosa
-
Lurra lantzeko tresnak; gose garaian, taloak
Paxkuala Kortadi Ormaetxea (1923)
Hernani
-
Itsasoz heldutako estraperloa
Pantxi Sangroniz Mentxaka (1913)
Sondika