Janaria ezkutatzeagatik, dena lizundu
Hizlaria(k): Juan Bautista Aizpurua Ormaetxea (1936) Herria: Andoain (Gipuzkoa)
Umeak 14 urterekin hasten ziren lanean. Lehen behar handia zegoen: zeukatena ondo zaintzen eta erabiltzen zuten; gosea zegoen, diru gutxi... Gerra ostean, Nafarroatik etortzen zen tren txikiak estraperloko jeneroa ekartzen zuen; eta, hari esker, jendea aurrera atera zen. Behin, guardia zibilek etxea erregistratuko zuten beldur, aitak bi paretaren artean sartu zituen baba zakuak, eta jeneroa lizundu egin zitzaion, zomorroz bete zitzaion, hain zuzen ere.
Informazio gehiago: Janaria ezkutatzeagatik, dena lizundu
Ekonomia gerraostean
-
Gosea eta errotara gauez
Pedro Mari Lizarazu Garmendia (1925)
Donostia
-
Lana soman (destajuan) egiten zen
Juli Bedia Iriarte (1919)
Arrasate
-
Gose denborako jakiak
Antonia Ormaetxea Narbaiza (1927)
Ermua
-
Bateletako tranpak
Fermin Larrarte Zuzaia (1927)
Hondarribia
-
Gerra ostean nola moldatzen ziren janaria lortzeko
Simona Azpiroz Nazabal (1926)
Berastegi
-
Lehengo dendak eta negozioak II
Maribi Arregi Zufiria (1943)
Oñati
-
Eskean ibiltzen zirenak
Pilar Garaiburu Beloki (1914)
Amasa-Villabona
-
Errazionamenduko ogia
Rafael Ollokiegi Yeregi (1937)
Lasarte-Oria
-
Ezkon-bidaian, Bilbora
Maria Larrañaga Orbea (1921)
Antzuola
-
Errazionamendua Zeberion
Manuela Uriondo Ipiña (1922)
Zeberio