Estraperloa eta ogi gogorra, baina goserik ez
Hizlaria(k): Katalin Atxurra Alegria (1926) Teresa Erkiaga Korta (1927) Herria: Lekeitio (Bizkaia)
Gerraostean estraperloa zen nagusi. Katalinek olioa Arropainen erosten zutela du gogoan. Bi litro-oliok sei hilabete irauten zituen. Teresak dio hasieran ez zutela janari faltarik izan, baina errazionamenduko ogia gogor-gogorra zela. Katalinen nebari behin errotan eman zioten ogi zuria katuek jan zuten, baina nebak pentsatu zuen bera izan zela jan zuena. Baserri inguruetan eta itsasoko herrietan ez zuten goserik izan, beti izaten zuten zer jan-eta. Bilbo aldean-eta, txarrago ibili ei ziren. Gerraostean kaletarrak esne-eske joaten ziren baserrietara.
Informazio gehiago: Estraperloa eta ogi gogorra, baina goserik ez
Ekonomia gerraostean
-
Ehotzeko lizentzia eta estraperloan errotara
Anjel Elorza Beitia (1937)
Legutio
-
"Hik ez dakan Tifus, hik dakan trip-huts!"
Maria Concepcion Beraetxe Aranburu (1925)
Lasarte-Oria
-
"Baserritarrak aza-txurtenak janda ere egongo dituk"
Guadalupe Salaberria Lopetegi (1918)
Lezo
-
Janari bila ibili, ostu edo trukatu
Roke Etxeberria Alkain (1928)
Andoain
-
Kupoa entregatu beharra eta gosea
Agustin Agiriano Arenaza (1921)
Eskoriatza
-
Gose zirenei jeneroa eman behar
Emilio Ibinagagoitia Zabala (1928) Jazinta Sasiain Aiestaran (1934)
Bermeo
-
Irina estraperloan
Josefa Gabilondo Agirregomezkorta (1920)
Elgoibar
-
Errazionamenduko janaria jasotzeko lekuak eta ilarak
Joxe Goñi Urreaga (1928)
Astigarraga
-
Babarruna entregatu beharra
Dolores Lopetegi Aiestaran (1916)
Lezo
-
Umeak astoarekin errotara; estraperloa
Mari Alberdi Aldalur (1933)
Azpeitia