Estraperloa eta ogi gogorra, baina goserik ez
Hizlaria(k): Katalin Atxurra Alegria (1926) Teresa Erkiaga Korta (1927) Herria: Lekeitio (Bizkaia)
Gerraostean estraperloa zen nagusi. Katalinek olioa Arropainen erosten zutela du gogoan. Bi litro-oliok sei hilabete irauten zituen. Teresak dio hasieran ez zutela janari faltarik izan, baina errazionamenduko ogia gogor-gogorra zela. Katalinen nebari behin errotan eman zioten ogi zuria katuek jan zuten, baina nebak pentsatu zuen bera izan zela jan zuena. Baserri inguruetan eta itsasoko herrietan ez zuten goserik izan, beti izaten zuten zer jan-eta. Bilbo aldean-eta, txarrago ibili ei ziren. Gerraostean kaletarrak esne-eske joaten ziren baserrietara.
Informazio gehiago: Estraperloa eta ogi gogorra, baina goserik ez
Ekonomia gerraostean
-
Gerraostean goserik ez
Arantxa Goia Artola (1940)
Lezo
-
Gerra gogorra, baina goserik ez
Juana Loroño Beaskoetxea (1923)
Amorebieta-Etxano
-
Goserik ez
Anttoni Arrondo Rivas (1929) Maritxu Arrondo Rivas (1930)
Donostia
-
Gerraostean, dena lurpean gordeta
Maria Lekuona Maioz (1926)
Hernani
-
Arantzara irin bila
Erramun Irazu Apezetxea (1926)
Oiartzun
-
Goserik ez
Hirune Etxebarria Bastegieta (1923)
Gernika-Lumo
-
Gerra garaian, arbia jaterainoko gosea
Juan Erostarbe Olañeta (1921)
Elgeta
-
Arrain saltzaileak
Manuel Oliden Kortajarena (1941)
Donostia
-
Baserritarren esnea entregatu behar
Mariani Izaskun Estanga Uriarte (1933)
Tolosa
-
13 urterekin Otto Holke lantegian peoi
Faustino Urbieta Zinkunegi (1924)
Zumaia