Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Hizlaria(k): Benantzia Iraola Arruti (1923) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Arto asko ereiten zuten oiloentzako. Oiloek ez zuten beste ezer jaten, ez pentsurik, ez ezer. Talo gutxi jan zuten beraienean; miseria handia zegoen eta makina txiki batean txikitzen zuten artoa, morokila egin eta esneari hura botatzeko. Esne gutxi gastatzeko, esnea egosi ostean, hori botatzen zioten.
Informazio gehiago: Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Ekonomia gerraostean
-
Kanpotarrak harrituta Hendaiako kontrabandoarekin
Andoni Etxarri (1943)
Hendaia
-
Nola ereiten zenuten?
Pedro Arrue Aizpurua (1927)
Albiztur
-
Kalean, gosea; baserrian, lana
Joxe Mari Iraola Olano (1929)
Tolosa
-
Gerraostean urte txarrenak
Asun Anguera Illarramendi (1928) Jose Sarasua Gorrochategui (1923)
Eibar
-
Gerra garaian, errotak itxita
Eusebio Salegi Osa (1928)
Mutriku
-
Estraperloko olioa lapurtu zietenekoa
Agustin Guenaga Zelaia (1931) Maribel Guenaga Zelaia (1941) Jesusa Urkidi Arejitabelaustegi (1935)
Etxebarria
-
Soldadutza Irunen IV
Joxe Perez Otegi (1932)
Hondarribia
-
Aita sagar garraio Bedaio aldetik Errenteriara
Maritxu Ibarguren Amondarain (1934)
Errenteria
-
Errazionamendua tabernetan jasotzen zen
Juanita Gangoiti Etxebarria (1923)
Gernika-Lumo
-
Amonak janaria ematen zien behar zutenei
Eulalia Ollokiegi Sarobe (1937)
Lasarte-Oria