Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Hizlaria(k): Benantzia Iraola Arruti (1923) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Arto asko ereiten zuten oiloentzako. Oiloek ez zuten beste ezer jaten, ez pentsurik, ez ezer. Talo gutxi jan zuten beraienean; miseria handia zegoen eta makina txiki batean txikitzen zuten artoa, morokila egin eta esneari hura botatzeko. Esne gutxi gastatzeko, esnea egosi ostean, hori botatzen zioten.
Informazio gehiago: Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Ekonomia gerraostean
-
Etxeko artoa ehotzeko egin beharrekoak
Luzio Oruesagasti Txurruka (1931) Mateo Oruesagasti Txurruka (1929)
Soraluze
-
Baserrian ez dute goserik pasatu
Kontxi Urkiri Altzibar (1942)
Mutriku
-
Behar handiko garaietan, katua asko jaten zen
Fernantxo Intxaurrandieta Aizpurua (1947)
Lezo
-
Gerra ondorengo arrazionamentua
Anjel Antxo Moleres (1931)
Hiriberri
-
Gerraostean garia eta babarruna entregatu egin behar
Gregorio Telleria Pagoaga (1929)
Beasain
-
Etxeko ogia
Joxe Mari Esnaola Garmendia (1930)
Azpeitia
-
Baserriko jeneroa entregatu; errotak zarratuta
Jesus Zearreta Etxabe (1926)
Amorebieta-Etxano
-
Patata bila joateko abenturak
Felix Eskisabel Zurutuza (1929)
Ataun
-
14 urterekin bankura lanera
Manuel Galarraga Aldai (1924)
Soraluze
-
Herri-laguntzak kanpotarrentzat orduan ere
Aintzane Telleria Madariaga (1931)
Bermeo


