Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Hizlaria(k): Benantzia Iraola Arruti (1923) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Arto asko ereiten zuten oiloentzako. Oiloek ez zuten beste ezer jaten, ez pentsurik, ez ezer. Talo gutxi jan zuten beraienean; miseria handia zegoen eta makina txiki batean txikitzen zuten artoa, morokila egin eta esneari hura botatzeko. Esne gutxi gastatzeko, esnea egosi ostean, hori botatzen zioten.
Informazio gehiago: Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Ekonomia gerraostean
-
Soldadu ez joateko medikua "erosi"; Karta bidezko komunikazioa
Bittori Zarrabeitia Lauzirika (1926)
Kortezubi
-
Gerra sasoian Madrilgo eta Durangoko lehengusuak Azkoitian
Juan Migel Aranbarri Atxa (1940)
Azkoitia
-
Goserik ez, gerraostean
Ramon Labaien Sansinenea (1928)
Donostia
-
Babarrunak, garia eta abereak ezkutatzen
Joxe Mari Iraola Olano (1929)
Tolosa
-
Kontrabandoa: sakarina, angula eta bizikleta piezak
Ana Mari Iza Berrotaran (1943)
Hondarribia
-
Mutilentzat, falangea edo arte eta lanbide eskola
Mariani Izaskun Estanga Uriarte (1933)
Tolosa
-
Artoa eta irina
Kontxa Larrañaga Ezeiza (1929)
Azkoitia
-
1.000 kilo irin bakar-bakarrik antolatu behar
Isidro Igoaran Elustondo (1934)
Urnieta
-
Isasiko errotara gauez eta ezkutuan
Eusebio Salegi Osa (1928)
Mutriku
-
Imazen errota zabalik zegoen bakarrik
Isabel Agirrebeitia Uribe (1926) Feli Uribe Alberdi (1928)
Durango