Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Hizlaria(k): Benantzia Iraola Arruti (1923) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Arto asko ereiten zuten oiloentzako. Oiloek ez zuten beste ezer jaten, ez pentsurik, ez ezer. Talo gutxi jan zuten beraienean; miseria handia zegoen eta makina txiki batean txikitzen zuten artoa, morokila egin eta esneari hura botatzeko. Esne gutxi gastatzeko, esnea egosi ostean, hori botatzen zioten.
Informazio gehiago: Artoa ezin eho; morokila esnearekin jan
Ekonomia gerraostean
-
Goserik ezagutu gabekoa
Manuel Olasagasti Arriaga (1940)
Lezo
-
Amezketarrak eta mikeleteak
Eugenio Zabala Olazabal (1933)
Tolosa
-
Uztaren parte bat entregatu behar
Mari Karmen Gerrikabeitia Garramiola (1929)
Etxebarria
-
Mikeleteak estraperloa zaintzen
Emilio Lizeaga Aranburu (1936)
Hernani
-
Gibel-lapikoa gonapean ezkutatu
Ali Goiti Agirre (1926)
Mañaria
-
15 urterekin CAF lantegira lanera
Felipe Korta Gurrutxaga (1928)
Ordizia
-
Garia erein, jo eta ehotzeko egiten zituztenak
Maria Ibarguren Iparragirre (1922)
Azpeitia
-
Gerra osteko gose garaiko kontuak
Martin Elgarresta Gabilondo (1937)
Bergara
-
Faroleroak, serenoak eta guardak
Felix Durandegi Lazkano (1937)
Donostia
-
Ogi gosez
Miren Uriarte Eizagirre (1934)
Oñati