Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Hizlaria(k): Patxi Sansinenea Azurmendi (1935) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Gerra ostean amaren jaioterrira, Zegamara, joan zen eta bertako eskolan ibili zen. Maisua euskalduna izan arren, ezin zuten euskaraz egin. Kanika bat erabiltzen zuten euskaraz egiten zuena markatzeko. Egunaren bukaeran hatz puntetan erregela batekin jotzen zituzten euskaraz berba egin zutenak. Patxik bazekien gaztelaniaz Bilbon ikasi baitzuen, baina Zegamako gehienek ez zekiten.
Informazio gehiago: Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Gerraren eragina
-
Soldaduak etxera bazkaltzera eta baserriko jeneroak erostera
Isidro Mandiola Solozabal (1924)
Markina-Xemein
-
Makatzagako bizimodua
Bittori Igartua Igartua (1919)
Oñati
-
Hiru baserritan hiru fusilatu; lapurretak
Rufina Irazu Amundarain (1923)
Asteasu
-
Gerra hasi, eta beraiek Kale Txikira
Martin Aranburu Artano (1926)
Andoain
-
Etxea erreta, batetik bestera ibili behar
Mari Arrieta Jainaga (1933) Benedikta Garate Etxebarria (1928)
Abadiño
-
Gerra garaia Tolosan
Valeriana Zabala Goikoetxea (1925)
Altzo
-
Gerra garaiko bizipenak
Bernarda Arizmendiarrieta Ojanguren (1925)
Elgeta
-
Gerra garaiko egoera: baserria jendez beteta
Zezilia Arenaza Altuna (1922)
Aretxabaleta
-
Soldaduak etxean hartu beharra
Bittor Arrieta Etxaniz (1926) Jose Antonio Arrieta Etxaniz (1924) Jose Zuatzubizkar Goenaga (1922)
Elgoibar
-
Amona, ehun-lantegian
Maite Ezkurdia Don (1931)
Amasa-Villabona