Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Hizlaria(k): Patxi Sansinenea Azurmendi (1935) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Gerra ostean amaren jaioterrira, Zegamara, joan zen eta bertako eskolan ibili zen. Maisua euskalduna izan arren, ezin zuten euskaraz egin. Kanika bat erabiltzen zuten euskaraz egiten zuena markatzeko. Egunaren bukaeran hatz puntetan erregela batekin jotzen zituzten euskaraz berba egin zutenak. Patxik bazekien gaztelaniaz Bilbon ikasi baitzuen, baina Zegamako gehienek ez zekiten.
Informazio gehiago: Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Gerraren eragina
-
Soldadu italiarrekin hartu-eman ona
Bittori Zarrabeitia Lauzirika (1926)
Kortezubi
-
Kupoarekin udaletxeak tranpa egiten zuen
Pepa Bikandi Ibarretxebea (1922)
Amorebieta-Etxano
-
Ama ezin Antzuolara bueltatu
Gregorio Madariaga Lamariano (1930)
Antzuola
-
Gerra garaiko kontuak
Juan Azkue Irastorza (1928)
Zestoa
-
Gerra: beldurra eta heriotza
Agustina Mujika Intxausti (1922)
Idiazabal
-
Gerrako erasoak: Feliren jaiotetxea erre zuten
Jesus Barandika Berrojalbiz (1921) Feli Goikoetxea Enbeita (1930)
Muxika
-
Gerra izan arren, santiotara joan nahi
Enriketa Aranburu Garaiar (1926)
Hernani
-
"Separatistak" eta "gorriak"
Angela Alberdi Arrillaga (1936) Antonina Alberdi Arrillaga (1925)
Donostia
-
Fusilamenduak, ikusi ezinak eta "txibatazoak"
Txomin Apoita Zubizarreta (1924) Maria Irusta Mallea (1928)
Munitibar-Arbatzegi-Gerrikaitz
-
Gosea, gerra denboran
Florentino Legorburu Etxebeste (1930)
Pasaia