Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Hizlaria(k): Patxi Sansinenea Azurmendi (1935) Herria: Donostia (Gipuzkoa)
Gerra ostean amaren jaioterrira, Zegamara, joan zen eta bertako eskolan ibili zen. Maisua euskalduna izan arren, ezin zuten euskaraz egin. Kanika bat erabiltzen zuten euskaraz egiten zuena markatzeko. Egunaren bukaeran hatz puntetan erregela batekin jotzen zituzten euskaraz berba egin zutenak. Patxik bazekien gaztelaniaz Bilbon ikasi baitzuen, baina Zegamako gehienek ez zekiten.
Informazio gehiago: Euskaraz egiten zuenarentzako kanika
Gerraren eragina
-
Gurasoen Gerra Zibileko bizipenak
Andoni Sagarna Izagirre (1947)
Donostia
-
Amak arropak garbitu soldaduei
Kontxita Zaldua Zabala (1924)
Urnieta
-
Aita ezkutuan eta denak beldurrez
Enrike Etxeberria Aldazabal (1936) Fernando Etxeberria Aldazabal (1932)
Berriz
-
Berrobi eta gerra III
Maria Piedad Lopez Ferrera (1926)
Berrobi
-
Milizianoak ez osteko zaintzan
Katalin Bengoa Madariaga (1917) Soledad Luno Arenaza (1922)
Bermeo
-
Gerran gaixo
Aurora Bascaran Martínez (1933) Concepción Martínez Fuldain (1908)
Eibar
-
Miliazianoen jarrera jendearekiko
Beñardo Irastortza Amiano (1928)
Irun
-
Fusilamenduak, ikusi ezinak eta "txibatazoak"
Txomin Apoita Zubizarreta (1924) Maria Irusta Mallea (1928)
Munitibar-Arbatzegi-Gerrikaitz
-
Tropak etorri zirenean
Mateo Malaxetxebarria Lauzirika (1926)
Gernika-Lumo
-
Amona, ehun-lantegian
Maite Ezkurdia Don (1931)
Amasa-Villabona