Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Gerran hildakoak eta zauritutakoak
-
Aita-amak eta umea metrailatu eta hil
Encarna Ormaetxea Munitxa (1921)
Durango
-
Baserria guztiz txikituta kanoikadekin
Bixente Lizaso Itxaso (1931)
Urnieta
-
Lau urterekin, aita gerran galdu
Miren Aldekoa Gorospe (1932)
Mañaria
-
"Kinkillero"ak; gozoki eta barkillo saltzaileak
Jose Javier Azpitarte Usin (1920)
Azkoitia
-
Anaia Teruelen hil zuten
Maria Rosario Iradi Abalabide (1933)
Hernani
-
Gerrako materialarekin jolasten
Angel Nabea Arriola (1930)
Gernika-Lumo
-
Gerrako desagertuak eta ezinikusiak
Erramun Ansa Zinkunegi (1928)
Andoain
-
Makiak ogi eske
Inazio Etxarren Lakunza (1938)
Arakil
-
Bordaxarrekoak preso
Seberiano Iñarra Lizarazu (1926)
Errenteria
-
Senarraren aita fusilatua eta gerratik bueltan etxerik ez
Garbiñe Aperribai Larrañaga (1932)
Arrasate