Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Gerran hildakoak eta zauritutakoak
-
Hendaiara joan zirenekoa
Joxepa Goikoetxea Genua (1920)
Hondarribia
-
Gerra garaiko inauteriak
Xabier Garikano Solabarrieta (1931)
Tolosa
-
Anai-arreben zoria
Joxe Mari Soroa Berrotaran (1932)
Usurbil
-
Durango eta Otxandio bonbardatzen
Milagros Zubillaga Solagaistua (1925)
Durango
-
Gerrako oroitzapenak
Joxepa Atxega Olasagasti (1932)
Lizartza
-
Elbarri izanagatik, otartekoa jaso
Rafael Ollokiegi Yeregi (1937)
Lasarte-Oria
-
Bonbak hil
Tiburtzio Aranburu Lekuona (1925) Faustino Galdos Arbide (1934) Juan Galdos Arbide (1924) Santos Mitxelena Aranguren (1931)
Oiartzun
-
Ondarretako kartzelan fusilamenduak
Karmele Sistiaga Artola (1927)
Donostia
-
Hildako durangarrak
Teresa Jaio Rementeria (1924)
Durango
-
Otxandioko hildakoak Mañariko kanposantura
Luzia Inzunza Arteaga (1925)
Mañaria