Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Gerran hildakoak eta zauritutakoak
-
Soldaduen ibilera penagarriak
Encarna Yarza Zendoia (1915)
Amasa-Villabona
-
Aita kartzelan zela, anaia gerran hil
Claudio Lejarreta (1925)
Berriz
-
Senideak galdu Durangoko bonbardaketan
Antonio Uribarreniturrieta Bengoa (1917)
Aramaio
-
Gerra nahi ez zuten soldaduak
Maitxo Gaztañaga Etxeberria (1927) Frantxiska Iragorri Iriarte (1920)
Oiartzun
-
Zigor gogorrak familiakoentzat gerran
Laurentzi Aretxabaleta Goikoetxea (1930)
Markina-Xemein
-
Gerran hildakoak
Pilar Askorbebeitia Urigoitia (1932) Miren Gallastegi Ajuriagerra (1932)
Otxandio
-
Gerrako kontuak; Madalenako zubia bota zutenekoa
Felipe Aiastui Galdos (1925)
Oñati
-
Gerra garaia Berrobin
Txomin Garmendia Galarza (1934)
Berrobi
-
Gerrako ezkutalekuak eta bala galduak
Mahai-ingurua Xemeinen ()
Markina-Xemein
-
Gerra garaiko hilketak I
Maria Piedad Lopez Ferrera (1926)
Berrobi


