Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Borroka
-
Fusilak eskuan
Zeperino Mandaluniz Gorroño (1918)
Muxika
-
Gerran, baserria frontetik gertu
Angela Garmendia Arrieta (1927)
Urnieta
-
Nafarrak Ibarran sartu bitartean, beraiek etxean gordeta babesteko
Maria Dolores Etxeberria Zalakain (1929)
Ibarra
-
Bermeon uholde izugarriak gerrarekin batera
Juanita Zulueta Urdengarai (1929)
Bermeo
-
Derio-Markina-Derio bidea bonbardaketa artetik
Jose Elorza Salaberria (1920)
Markina-Xemein
-
Gerratean senar-emazte batzuk eta haien laguntzailea etxean
Begoña Zubizarreta Mujika (1922)
Bergara
-
Frankistak sartu zirenean
None Mendiolagaraitarrak ()
Durango
-
Milizianoak etxe inguruan
Juan Aiesta Urkiri (1893)
Bedia
-
Somorrostrora ganadu eta guzti
Inozenzio Astorkiza Zigarreta (1920)
Bermeo
-
Asun artean etzanda, hegazkinen beldur
Santi Madariaga Makoaga (1929)
Morga