Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Borroka
-
Militarrak etxe inguruetan
Jesus Zufiria Iarza (1929)
Oñati
-
Soldadutzan sukar paludikoak jota
Daniel Legorburu Uriarte (1914)
Amorebieta-Etxano
-
Gerrateko bizipenak; Bilbo hartu zuteneko kontuak
Jose Gorospe Abasolo (1934) Antonio Sagarna Ortuondo (1922)
Dima
-
Aitajauna ezkutuan soldaduei begira
Pedro Inza Duñabeitia (1931)
Bergara
-
Idi-pareak Otxandioko frontean, bideak egiteko
Migel Iturrate Arriortua (1923)
Dima
-
Pagasarrin jausi zen batailoia
Estanis Mañarikua Belakortu (1913)
Mañaria
-
Andoaingo frontea
Pello Iribar Perurena (1924)
Amasa-Villabona
-
Gerrako frontetik gertu zegoen Aixola baserria
Felisa Basauri Larrañaga (1928)
Elgeta
-
Kintak deitzen hasi ziren; fusilatuak
Dolores Lopetegi Aiestaran (1916)
Lezo
-
Bonbardaketa eguna
Jabi Kortabitarte Madariaga (1925)
Gernika-Lumo