Gerran hildakoak lurperatzen
Hizlaria(k): Fernando Alegria Goiri (1923) Herria: Muxika (Bizkaia)
Gerra sasoian, 14 urte zituen Fernandok. Etxe inguruko kanoiak non egoten ziren azaltzen du. Fikan egon zen frontea eta han ondoko etxe baten ingurura joaten ziren kanoikada guztiak. Eurak bertan egon ziren, ez ziren mugitu. Nazionalek deskuidu bat izan zuten, bonba bat botata beraien soldaduak hil baitzituzten. Bertako gizonak lan ugari egitera derrigortu zituzten. Fernandoren aitak gorpuak lurperatzeko betebeharra zuen Muxikako kanposantuan, eta bera ere aritzen zen laguntzen.
Informazio gehiago: Gerran hildakoak lurperatzen
Gerran hildakoak eta zauritutakoak
-
Erreketeek ama eta hiru seme hil zituzten, eta hegazkinek Lezo bonbardatu
Maddi Garmendia Salaberria (1924)
Lezo
-
Herrira buelta
Karmen Iturriaga San Vicente (1930)
Legutio
-
"Kinkillero"ak; gozoki eta barkillo saltzaileak
Jose Javier Azpitarte Usin (1920)
Azkoitia
-
Gerra garaiko giro gatazkatsua
Juana Lizarralde Buenetxea (1914)
Zarautz
-
Frontea Bizkargi mendian
Jesus Barandika Berrojalbiz (1921) Feli Goikoetxea Enbeita (1930)
Muxika
-
Zauritutako anaia bisitatzera Teruelera
Joxe Mari Iraola Zabalo (1920)
Anoeta
-
Gerran jende asko hil, baina bera soldadu joatetik libratu
Antonio Guridi Aierbe (1921)
Zegama
-
Osaba fusilatu egin zuten
Pakita Anabitarte Guruzeaga (1920)
Donostia
-
Soldaduek pasatako beldurra
Santio Garmendia Garmendia (1914)
Abaltzisketa
-
Aita erretratutik ezagutu zuen
Maria Aizpurua Murgoitio (1933)
Elorrio